Gecenin Şerri...(TAMAMLANDI)

Yangın 31

***Derdim bebek doğduktan sonra,ikisini de kurtarmaktı.Belki anlaşma yapılır ve rahat bırakırlardı.Hiç umudum olmasa bile,seansı yapmak boynumun borcuydu.Odaya girdiğimizde,Hatice ağlamaya başlamıştı korkusundan.Sakinleştirmek için, kısa bir süre bekleyip başladık.İlk başta pek anlamadım, ama ilerleyen dakikalarda öğrendiklerimle birlikte çok üzülmüştüm.Tahmin ettiğim gibi,doğacak bebek onlara adanmıştı.Dahası köyler onların olacak,Hatice ve Bekir aralarına katılacaktı..Çağırdığım varlık,akla ziyan bir görüntüdeydi.Bu işlerle uğraşan ben bile,bayılmamak için ayakta zor duruyordum.Ya Rab!..Bu nasıl bir şey,bu nasıl bir mahluktu..Görüntüsü bir yana,hiddeti arşı bile titretirdi.Gözleri ,tüm insanlığı yok edecek kadar nefret  doluydu.Sanki kıyamet kopmuş,tüm insanlar bir araya toplanmış gibi ses vardı odada.Dualar okuduğum halde,azalmak yerine daha da çoğalıyordu sesler.Odada kimse birbirini duymuyordu,lakin Hatice baygın yatıyordu.Bekir'i büyük bir hışımla,duvara fırlatmıştı.Tek bildiğim şimdiye değin, hiç böyle korkmadığımdı!..

***O an için, onlara yardım etmem olanaksızdı.Dualara devam edip, belayı def etmek zorundaydım.Ne istediğini sorduğumda,tek dediği anlaşmanın hükmüne uyulmasıydı.Yani ona ne vaatler verildiyse, hepsini istiyordu.Beni dinlemiyor sürekli,anlaşma hükmü diye tekrar ediyordu.Hatice'ye, şimdilik zarar veremiyorlardı.Çünkü, bebeğin doğmasını bekliyorlardı.Artık dizlerim tutmaz,dilim dönmez olmuştu.Sadece bir tanesi böyleyse,tüm kabileyi düşünmek dahi istemiyordum.Tek bir şerli olmasına rağmen,onu geri yollamak tam üç saatimi almıştı!..Bana asırlar kadar, uzun gelen bir seanstı bu.Hatice'yi öldürmekle tehtid etmiştim.Eğer onu öldürürsem,bebeğe asla sahip olamazlardı.Bu tehtidle, ancak kurtulmuştum ondan.Bu sayede seans bitmiş,göz gözü görmüyordu odada.Süleyman  sesleri duymuş,tüm uğraşlarına rağmen içeriye girememişti.Dışarıya çıktığımda,Süleyman beni bizi bekliyordu.Konuşamadığım için,elimle Hatice ve kocasını işaret etmiştim.Süleyman beni gördüğünde,dili tutulacaktı neredeyse.Yüzüm dahil,her yerim morarmıştı.Uğultunun şiddetinden olsa gerek,iki kulağımdan da hafif kan geliyordu.Süleyman hemen su içirmiş,kolumdan tutup çardağın bir köşesine oturtmuştu.Beni bırakıp,karısı Zehra ile odaya gitmişlerdi...