Trapped (Book 2)

Kabanata 26

Kabanata 26: Devastated

I woke with my heart pounding abnormally and my lungs struggling to breathe. I pushed myself and leaned my back on the headboard of the bed. I shook my head.

"What a nightmare..." I whispered under my breath.

Tumayo ako at kinuha ang phone na umiilaw na nakapatong sa maliit na lamesa. One message from Tracy appeared on the notification.

"Good morning, girl. So... How was your sleep?"

I looked up at the clock hanging on the wall. It is already freaking 1 in the afternoon! Agh! Gano'n na ba ako kalasing para makatulog nang halos kalahating araw?

I immediately replied on her text before I got myself a towel and went in the CR. Mahina akong napatili nang dumampi sa hubad kong katawan ang malamig na tubig na ibinubuga ng shower.

I looked up and let the strong drops of water touch my face. In the midst of the cold water running down my face, I felt the strange warm one. It is no longer a foreign scene to me... I always feel the warm liquid coming unconsciously out of my eyes every day I wake up... With the same nightmare.

I wrapped the towel around my naked body before I got out of the shower room.

"Hey..." Napahawak ako sa dibdib ko nang may gumulat sa aking babae na naupo sa kama ko.

Nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa harapan ng salamin. I can feel Tracy's eyes following my every move.

Pinatuyo ko ang buhok ko gamit ang blower. I glanced at Tracy's reflection on the mirror and found her with her eyes glued on phone.

"Anong oras na kayo nakauwi kagabi?" Tanong ko sa kanya.

Sandali itong tumingin sa akin bago ibinalik ang atensyon sa kanyang phone. In-unplugged ko na rin ang blower ko nang matuyo na ang aking buhok.

"Hmmm... Almost three na rin," she answered without throwing a gaze at me.

I stood up and roam my eyes inside the closet. Kinuha ko ang regular na suot ko sa trabaho since wala naman kaming uniform. I am currently working as a call center agent in a travel agency. Ang sched ko ay 2:00PM to 10:00 PM.

Matapos kong makapagbihis sa loob ng CR ay lumabas na rin ako. Nadatnan ko si Tracy sa kaninang pwesto niya pa rin.

"Hindi ka papasok?" I asked her.

"Not just me..."

Lumapit ito sa akin at hinawakan ang buhok ko. Madiin akong umiling bago inalis ang kamay niya sa buhok ko. Mukhang alam ko na kung ano ang pakay niya sa pagpunta dito sa apartment ko.

"Hindi na ako pumasok kahapon, I will lose my job."

"Then resign..." Napatingin ako sa kanya dahil sa kanyang sinabi.

Nakangisi ang kanyang labi. Muli na lang akong napailing muli. Ano pa ba ang aasahan ko sa isang Candava? Anak ng gobernador dito sa Cebu. Hindi ko nga alam kung bakit ko siya nakilala... Basta nakilala ko siya sa isang bar. The typical brat.

"Hindi ako mayaman katulad ninyo, Tracy Candava. I need to work to earn money."

I heard her frowned. Kinuha ko na ang shoulder bag ko at susi ng apartment.

"Hmmm... Who is Leibniz?" Natigilan ako sa tanong niya. Umawang ang kanyang bibig nang makita ang aking reaksyon. "You mentioned that name last night... Malamang na lasing ka na kaya hindi ko maalala."