Texting with not so Good Boy🍫✔

🍫28

Αλεξα

Κάρφωσε τα γαλανά μάτια του στα δικα μου.

Με επιασε απο τη μεση και μου χαμογέλασε πονηρά.

Αρχισε να  πλησιαζει το πρόσωπο του μέχρι που κοκαλωσε, και γουρλωσε τα ματια του.

Αρης:Μην κουνηθείς μην κάνεις τίποτα... Απλα πιασε το χερι μου και αρχισε να τρέχεις.

Τον κοίταξα παράξενα...

Αρης:Τώρα!

Είπε και καθώς επιασε το χερι μου ξεκινήσαμε να τρέχουμε στο δάσος..

Γύρισα και κοίταξα να δω ποιος μας κυνηγάει...

Απευθείας αναγνώρισα τα ξανθά μαλλια του..

Ωχ οχι...

Αφησα το χερι του Αρη για να μπορώ να τρεξω πιο γρήγορα.

Ετρεχα να σωθώ..

Αρης:Τρεχα, τρέχα..

Μου φώναξε καθως τρέχαμε δίπλα δίπλα.

Η καρδια μου πονούσε.

Ο ανασα μου ειχε σταθεί στο λαιμο... Επρεπε να ξεκουραστώ...

Γύρισα και πλέον δεν μας ακολουθούσε

Στάθηκα σε ενα δεντρο για να βρω τις ανάσες μου.

Γουρλωσα τα ματια μολις συνειδητοποίησα πως δεν ηταν διπλα μου.

Αρχισα να κανω κύκλους γυρω απο τον εαυτο μου κοιτώντας απεγνωσμένα γυρω μου για να τον εντοπίζω.

Αλεξα:ΑΡΗ... Αρη.. Αρη..αρη ..

Φώναζα μα η φωνη μου αντιχουσε ξανα στα αυτια μου χωρις την απαντηση του.

Κάποιος με τράβηξε απότομα και έβαλε το μαχαίρι στο λαιμο μου..

Το φως του φεγγαριού έπεφτε πανω στα ξανθά μαλλια του.

Νικο?

Αρχισα να τρομοκρατουμε... Δεν μπορεί να ειναι αυτός.

Εκλεισα τα μάτια μου και τοτε συνειδητοποίησα πως...

Αυτο που ζω ειναι σαν το όνειρο που ειχα δει...

Ανοιξα τα ματια μου και ξεροκαταπια..

Μετα απο τοσο καιρο ξανα μπροστα μου.

Η ανατριχιαστική φωνη του ξανα ήχησε στα αυτια μου.

Νικος:Το φρικιό...

Είπε και αφού έβγαλε το μαχαίρι απο το λαιμό μου άρχισε να περπατά πέρα δώθε μπροστα...