(27) Twenty seven

572 45 4
                                    

Mika's POV

After some bully words from Rio nag start na akong magsalita sa group.

"Guys kailangan nating taposin itong group project na toh. Halos wala pa tayung na nasisimulan." Wika ko in a intense way.

"Hala si Mika hindi updated." Singit ni Ange.

"Ano?" Kako.

"Patapos na lahat ng scenario namin except sa mga act na kayu ni Nico ang magkasama." Wika naman ni Hannah.

"What pano nangyari un?" Tanong ko.

"Malamang lagi kayung wala sa play."  Bwisit na wika ni Rio.

"Fine. Next week lets do it. And sana matapos na natin to one week din ung vacation natin."

"Im out. May drum practice ako." Wika ni Ange.

"Ako din. May lakad" wika ni Kuya Ryan.

"Oh edi sige lahat na kayu may lakad." Pilosopo ko. Pati si Hannah, Oliver ay may lakad. Si ate Janine, Rio, Jess and siguro pati si Nico ang makaka attend nang practice ng play.

Pag uwi ko sa bahay inilabas ko ung mga assignments and paper works  na dapat taposin. Tapos biglang nag ring ung phone ko. Tumatawag si Nico. After some ring namatay na ito. Kaso tumawag ulit halos naka tatlo na itong tawag sa akin.

"Hello.." mahinahun kung salita

"Please can we talk?"

"Okey.."  I dont want any secrets and pains anymore. Masakit sa puso at utak. So i decided na makipag kita kay Nico. To end everything and for what I have done, and never have done. Kasi kung papatagalin ko pa ito mas lalong magiging complicated ang lahat. Agad akong nagbihis at Nag punta sa restaurant kung saan kami mag meet. Pagpasok ko nakita ko agad siya. Lumapit ako sa kina uupuan niya.

"Hi" sabay na wika namin tapos umupo ako. And no sounds palingon lingo ako kung saan saan. I dont want an eye contact to him buti lang.

"Maam eto po ung menu namin" na break ni kuya waiter ung akwardness.

"Ano gusto mo?" Tanong niya.

"Coffee and dessert lang ako." After that nag order na din siya. Pagkaalis ni kuya waiter.

Tumingo ako sa kanya "Im sorry.." mahinahon kung wika.

"For what?" Sabay ngiti ito.

Tumingi ako sa mata niya saka umuko uli "For everything. Im sorry kasi hindi ko nasabi na may twin sister ako, Im sorry for your lost. Im sorry for your sadness. Im sorry kasi Miya is gone." Tuloy kung wika.

"Its okey. Pero I cant even believe it na its not you who I used to love. Ang daming kung gustong malaman, ang daming kung gustong tanongin na bumabagabag sa kalooban ko. Litong lito ako for what happen." Then may umagos na luha sa mata niya "....bakit wala akong na kuhang balita about her, why i never knew about her death. Everything.. wala man lang akong nagawa para sa kanya" i feel so bad for him.

"Im sorry. Ang totoo niyan nilihim talaga namin ung pagkamatay ni Miya. Only few friends and relatives ang pumunta sa libing niya. Nilibig namin siya sa province tapos after that nag stay sila mama and Ren doon. Nabigla kaming lahat sa nangyari sa kanya. Ayokong nakikitang nalulungkot si mama kaya halos kinalimutan ko na nagkaroon ako ng twin sister. I tried everything para makalimutan ni mama ung nangyari. Pero syempre anak pa rin ni mama un kaya hindi pwedeng ibaon sa limot. I still remember  The day before she died ang saya saya niya."

"Ano bang nangyari how did she died?" Tanong niya.

"In a car accident. Nabangga ung taxi na sinasakyan niya kasama ung driver hindi sila nakalabas sa taxi, na trap at na sunog silang pareho."

"Are you even sure na bangkay nga ni Miya ung nakita niyu?" He hold may hands. At binitawan din nito."im sorry"

Tumango ako. "Before siya na accident napansin kung may ring siyang suot that day. Tinititigan niya ito and she looked so happy looking it." Inilabas ko ung singsing. Lagi ko kasing dala dala ito saan man ako mag punta. "Here" iniabot ko sa kanya. Pagka kita niya sa ring umiyak ito.

"Its the ring that I gave to her."

"Im so sorry. I know time will never be back. And Miya will never be back. Pero Im sure kung nasaan man siya ngayon masaya ito. And in the silent sure ako Nico binabantayan ka niya. You should keep moving forward. You have to turn the next page of your life. Dont stay in a one chapter. Miya will be happy if you will be happy too."

"Maybe its may fault?" Sinisisi niya ngayun ang kanyang sarili

"Walang may kasalanan ung nangyari Nico. No one should be blame. And no one wants, what happen to her." Muli kung sambit.. "And Nico, Im so sorry. But i dont want the contract anymore. Im quiting on it. Dont revenge on Nikky anymore. Forgive her."

"Who said its for revenge?"

"You?" Ngumiti ito bigla habang naka tingin sa singsing.

"Thats not the main reason. Its for me to get close to you again. I thought your her, but I was wrong. The first time I saw you hindi mo ako pinapansin. Akala ko your playing trick on me, pretending that you dont know me. And you even change name just to ignore me. So I decided to play a game. And never knew that you will agree. "

"Im sorry, i cant bring back Miya."

"Why you keep saying sorry you said its no ones fault" pinunas niya ung luha nito. And tried to smile but i can still see in his eyes the sadness.

"Im sorry.."

"There you go again saying sorry." He still to make me smile. So I smiled back.

After that wala nang sumunod na usapan. Mag eeleven na nung nagtxt si mama hinahanap na ako. Nico insisted na ihatid ako kaso sabi ko hindi na. So ayun nag pa iwan muna sa restaurant. He said he want to be alone for the meantime. Para daw mag sink in lahat nung mga sinabi ko. He even tried to joke kaso wala eh..  I txt Rudolf about what happen. That I finally tell about the accident of Miya and break up the contract. Im no longer her fake girlfriend.

She's a Fake Girlfriend  #Wattys2019 (COMPLETED)Onde histórias criam vida. Descubra agora