Her dakika görüşebildiğin , elini tutabildiğin , üzüldüğünde yanında olabileceğin , ağladığında sakinleştirebileceğin birini herkes sever .
Ben O'nu binlerce kilometre uzaklıktan , görmeden , ellerini tutmadan , gözlerine bakmadan , saçlarıyla oynamadan sevdim .
Başkasına sarıldığı fotoğrafı açıp , odamın duvarlarını yumruklayarak sevdim ...O ise tüm bunlara rağmen beni sevmedi ...
Çocuk gibi ağladım.
O kadar hiç , o kadar boş , manasız ,
öyle haksız yere
SENDEN uzağım ki ...#145 ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özledim Sevdiğim
PoetryZamansız gidenler her zaman en Sevdiklerimiz değilmiydi zaten ...