Herşeyin üstünden çok zaman geçmişti. SEN'den ; benden ; B'izden ve hatta sizden bile . SEN'i en son görüşüm ; Türkiye'de yayınlanmamış en acıtasyonlu bir filmin en ağlamaklı sahnesinde bile yoktu. Şu an bu hikayeyi yazsam ; film senaristlerin bütün ilgisini üstüne çekeceğini düşünüyorum.
Hani demiştim ya ; unuttum seni diye .
Biliyormusun ? Bugün o parktaydım . Hani ; seninle bir ağacın tam gölgesinin tüm serinliğini bıraktığı o bankta oturup hayallerimizi düşündüğümüz yerde . Ben vardım , ağaç vardı , hatta ağacın tam gölgesini bıraktığı o bank bile vardı. Ama SEN yoktun .
Zaman SEN'i benden almış ; tutmuş fırlatmış ve nerelere götürmüş .Şu an nerelerdesin ?
Nasılsın ?
SEN'i düşündüm . Bizi düşündüm ; bizim neden biz olamadığımızı düşündüm ; sonra tekrar sizi düşündüm . Zor bela kalktım gittim masadan ; sallana sallana .
SEN'de tıpkı böyle gitmiştin ; benden . Oysa ki SEN ; alkollü bile değildin . Yıkılmadın hiç . Yıktın gittin resmen .Ve ben bir sigara yaktım , gidişinin ardından . Fotoğraflarını yakmaya kıyamadım çünkü ...
27.01.2017 ❤❤❤
27.01.2018 💔💔💔
Ben SEN'i unutmaya bile kıyamadım ki ...
(Onunla bir yıl önce tam bu gün buluşmuştuk ilk defa , bak ben yine geldim ama SEN yoksun asla olmayacaksın , Belki de hiç olmadın ... Sadece şunu bil , SEN'i ÇoK Ö'z'LÜYORUM ...)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özledim Sevdiğim
PoetryZamansız gidenler her zaman en Sevdiklerimiz değilmiydi zaten ...