İmtihan'ım

Kahve

       Selamün aleyküm

"Ayy yandım... Biraz dikkatli olun lütfen."

"İyi misin ? Bir şeyin yok değil mi ?"

"Sormayın hiç bir şeyim yok. Az kalsın yanıyordum ."dedim

"Ama bir şeyin yok sonuçta." Bu adamla ne ara bu kadar samimi olduk anlamadım .

"Tamam bir şeyim yok." Deyip ona baktım o da bana baktı . Birkaç saniye göz göze geldik. Ben hemen gözlerimi yere indirdim. Bu Safa doktordu.

"Bu arada ben yeni dekanım " dedi . Bunu demesiyle şoka girdim. Bu adam doktor değil miydi? Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum.

"Yani bana 'hocam' demeliydin ." Bu neydi şimdi böyle bildiğin ego.

Bende "Kusura bakmayın 'HOCAM' " dedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım.

Üzerine kahve dökülen ben ve özürü dileyen yine ben olmuştum . Bu haksızlıktı. Büyüklük bende kalsın deyip kendimi teselli ettim.

Lavaboya girdim ve üzerimi temizleyip çıktım . Çok bir şey yoktu zaten.

Sınıfa geçtim . Hocanın gelmesini bekliyordum.

O sıra telefonumla uğraşırken içeri hocanın girmesiyle kollarımı iki yana bırakırken elimden telefon kayıp düştü.
Tam eğilip telefonu alacağım sırada    'öhö öhö ' diye bir ses duydum .

Sesin geldiği yöne baktığımda Safa hocayı gördüm. Kafamı yere eğdim. O sıra Safa hoca "oturabilirsiniz" dedi . Tam oturacağım sırada ' sen' dedi ve beni gösterdi.

"Efendim hocam."

"Adın ne senin ?"

  "İkra"

"Hmm dikkatli olsan iyi olur!" Dedi uyarırcasına.

"Peki hocam " dedim . Hala ayaktaydım.

"Sende otura bilirsin" dedi. Bende hemen eğilip telefonu aldım ve yerime oturdum .
Yine hiç bir şey olmamıştı şükürler olsun ki.

"Derse geçmeden önce beni tanımanızı isterim . " Dedi.
Ne gerek var sizi tanımaya sizi atlayıp direk derse geçmiyor muyuz ? Yani öyle bir şansımız yok mu ?

"Adım Safa . 27 yaşındayım . Aslında doktorum . Özel bir hastenemiz var . Ben de bir devlet Hastanesi'nde görevliyim." Dedi . Acaba neden böyle bir şey yapıyordu?

"Buraya bir arkadaşımın yönlendirmesiyle geldim . Yani geçici öğretmenim."

Oh be ! Bi an kalıcı zannettim . Amaan bana neyse zaten bu sene son.

  Kızlar hep bir ağızdan ' hayır ' dediler . Şuan hepsi çok komik görünüyorlardı.

"Şimdi derse geçebiliriz." Allah'a şükür bi an hiç bitmeyecek sandım.

**

"Ders bitmiştir ." Dedi . Bende toparlanıp çıktım. Kızları arayıp konferans yaptım . Haley'le Beril'in dersi varmış o yüzden bizde Deren'le eve geçmeye karar verdik.

Eve vardığımızda ikimizde çok yorgunduk. Feracemi çıkarttığım sırada Deren üzerime bön bön baktığını farkettim.

" Kızım üzerine ne oldu?"

"Sorma sabah ki bı kaza içeri geçelim anlatırım." Dedim.

"Kızım onu çabuk çamaşır sepetine at asıyım falan deme Beril oyar acımaz biliyosun ."

"Tamam atıp geliyorum sen de salona geç ." Dedim ve dediğimi işleme geçirdim.

Salona geldiğimde Deren bir koltuğa uzanmıştı. Bende diğer koltuğa uzanıp olanları anlattım bir bir.

"Hocada ne kadar kabaymış ,insan bir özür diler .  "

" Herkesin kendi hayatı müdahale edemem ki. Kim nasıl davranmak istiyorsa öyle davranıyor zaten ." Dedim ve konuyu kapattım. Deren'de bana katılmıştı.

  Bir şeyler atıştırdık . Sonrada odamıza geçtik.
Namazımı kıldım ve o arada Beril'le Hale'de geldi . Akşam yemeğinden sonra ders çalıştım. Sonrada yatağıma geçtim.

Safa hoca geldi aklıma. Hem çok merhametli hem de çok sinirliydi. Kendime bir azar çektikten sonra bedenimi  uykuya teslim ettim.

***

Sabah yine rutin işlerimi hallettim ve Haley'le okula geçtik bu gün ikimiz dersi aynı saatteydi.

  Yol boyunca bir şeyler anlattı durdu ama hiç bir şey anlamadım. Çünkü aklım iki gündür olanlardaydi .
Doğrusu hiç bir şey anlamamıştım bu nasıl bir insandı böyle .

Kolumu dürtükleyip duran Hale'yi farketmemle 'efendim' dedim.

"Kızım kaç saattir bir şey anlatıyoruz dinlemiyosun anladıkda bari ses ver." Dedi . Bu dediğine ikimizde gülmüştük.

" Sana bir şey mi oldu ?" Dedi . Bu dediğine şaşırdım . Her zaman ki solgun bendim işte .

"Hayır bir şey olmadı." Dedim

" Beni kandıramazsın . Yine kimi kafaya taktın söyle " dedi

" Bı insan hem merhametli hemde nasıl bu kadar kırıcı olabilir ? " Dedim.

" Bak İkra insanları değiştiremeyiz . Mesela ben böyleyim ve sen de öylesin kimse kimsenin hayatına, fikirlerine karışamaz . Bu konuda üzgünüm ama yapabilecek hiç bir şeyimiz yok ."

Doğruydu insanları ben düzeltemezdim.

" O yüzden bırak kim nasıl isterse öyle yaşasın karışma sadece yanlışlarını söyle . Geriside onların kendi kararları "

" İyiki yanımdasın." Dedim ve ona sarıldım.

O da " Ama biz senin hayatına ve fikirlerine karışabiliriz bunu sakın unutma." Bu kız deli ya o yüzden seviyorum galiba .

Konuşmamızın ardından sınıfına geçtik .

Hale ders boyunca tüm notları tuttu ben de ondan alırım diye dersi dinlemedim .
Evet yine dersimiz de Safa hoca vardı. Ders bitimine 5 dk kala toparlana bilirsiniz dedi .

Hale " ben kızların yanına gecicem sende toparlanıp aşağı gel seni bekleyemem benim bi dersim daha var." Dedi . Çünkü ben hep  en son çıkan olurdum.

Tam sınıftan çıkacağım sırada
" İkra " diye seslenen Safa hocayı duydum .

" Efendim hocam "

" Sana bir proje vericem yanıma gel ." Dedi ve bende yanına gittim.

" Bir şey sorabilir miyim hocam ? "

" Sor " kaba adam nolcak.

" Neden bana veriyorsunuz projeyi?" Dedim.

  " Çünkü en son kim çıkarsa ona vericem dedim ve sen çıkamadın bile"dedi ukala bir tavırla .

  "Nedenini bildiğim soruları bir daha sormayacağım hocam " dedim. Çünkü bu adam onu biraz tanıdıysam ne yapacağı belli olmayan bir insandı. 

"Aferin bak bir şeyler öğrenmeye başladın bile " dedi. Bu dediğiylede benim düşüncelerimi onaylamıştı.

Sonra projeyi verdi . Bende notlarımı alıp çıktım. Projenin konusunda ' İnsan beyninin bedene zararlar' hazırlayıp sunacaktım. Bende sunumu hiç sevmezdim .

  Kapıdan çıkacağım sıra kapının üstüme üstüme geldiğini fark ettim ve kafamı fena çarptım...

•Bolum sonu

• Takipe takip

• Yanlislarimiz varsa affola.

•Yorumlarinizi bekliyorum.