ဘာေၾကာင့္လဲ ...မတရားဘူးလို႔ ေအာ္ဟစ္မေနခ်င္ေပမယ့္
က်ေနာ္ ရဲ႕ေမြးဖြားလာမႈကို ပထမဆံုးအၿကိမ္ စိတ္ပ်က္မိသည္.....
လူသား မဆန္စြာ ရက္စက္လြန္းသူရဲ႕ သားတစ္ေယာက္
အျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့တာ ...
က်ေနာ္ဟာ လူသက္သမားရဲ႕ သားဆိုေသာ အသိက
အသက္႐ႈဖို႔ကိုေတာင္ ခဲယဥ္းေစတယ္.....
သခင္...ဘယ္ေလာက္ထိ နာက်င္ခဲ့လဲဆိုတာ
ကိုယ္တိုင္ ျမင္ဖူးခဲ့တာ ..
သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္သာဆို ဒီအထိ အသက္႐ွင္ႏိုင္ပါ့မလား
ခက္ခဲလြန္းတဲ့ ေလာကဓံ ကိုအ႐ွံုးေပးပီး ထြက္သြားမိလိမ့့္မည္ထင္သည္.....။
" ကိုသစ္ "
" သုေျႏၵ မျပန္ေသးဘူးလား "
" အဲ့ဒါ သုေျႏၵ ေမးရမွာပါ ကိုသစ္ ရံုးဆင္းတာ
မေတြ႔လို႔ ျပန္လွည့္လာတာ ..ဘာလို႔ တစ္ေယာက္ထဲ
ေသာက္ေနတာလဲ ဘားကိုမသြားဘူးလား "
" ဟင့္အင္း..ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေအးေဆး ေနခ်င္လို႔ပါ"
" ကိုသစ္ မွာစိတ္ညစ္စရာေတြ ႐ွိေနလားဟင္
သုေျႏၵ ကိုေျပာျပလို႔ရပါတယ္ ..ကိုသစ္ အခုလိုခံစားေနရတာ
သုေျႏၵ မၾကည့္ရက္ဘူး "
" ဟင္း....ေက်းဇူးပဲ သုေျႏၵ.. .မင္းမၾကည့္ရက္ေပမယ့္
ၾကည့္ရက္သူေတြ ႐ွိတယ္ hk "
မူးေနေပမယ့္ သူ႔အသိစိတ္ေတြ ေျပာက္ေလာက္ေအာင္ထိ
မမူးေသး...
တင္းက်ပ္ေနသည့္ ရင္ဘက္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ရင္ဖြင့္ခ်င္ေနမိသည္....။
" သုေျႏၵ "
"ေျပာေလ ကိုသစ္ "
" မင္း မ်က္လံုးထဲမွာ ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုျမင္လဲ"
"သုေျႏၵ ကဘယ္လိုျမင္ရမွာလဲ "
"မင္း ျမင္သလိုပဲ ေျဖပါ"
" ok....ကိုသစ္က ေခ်ာတယ္ ေခ်ာတာထက္ ခန္႔တယ္
တည္ၾကည္တယ္ ေယာက်္ားပီသတယ္...
ေတာ္တယ္ ထက္တယ္...ပစၥည္းဥစၥာလဲ ျပည့္စံုတယ္
အရည္အခ်င္းလဲ ႐ွိတယ္ "
YOU ARE READING
သခင့္ထံပါးခစားခြင့္ေပးပါ
FanfictionBL boyxboy Myanmar fanfiction.... အရင္acc hunhanlover မွာေရးေနတဲ့ficပါ ...acc ကဝင္မရေတာ့လို႔ ေနာက္အပိုင္းသစ္ေတြကို ဒီaccမွာပဲ ဆက္ေရးသြားမွာပါဗ်ာ ...
