|My Protect Angel's Smile|✓

~4.BÖLÜM~

Yazarlar: BlonDark&SeKaiLover

||Chanyeol||

Içimi bir telaş kapladı. Yakalandım. Hemde çok fena. Bu korumalık görevine 1-0 yenik başlamıştım. Acaba üstüme alınmasam, çalan telefon benim değilmiş gibi davransam inanır mı ki? Baek'in şarkıya girdiği kısım sakince devam ederken aramanın sonlanmasını umdum. Onun kahkahasıyla kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım. Epey eğlenmiş görünüyordu. Belki aklına komik birşey gelmiştir? Olmaz mı? Baekhyun kahkaha krizine girmişti. Gözlerinden yaş geliyordu resmen! Şuan beni görebildiğine bile emin değilim. Zaten görememesi de çok normal yerin dibindeyim. Kahkahası yavaşça şiddetini yitirdi gözündeki yaşları sildi ve telefonumun melodisine eşlik ederek mırıldanmaya başladığında kaçacak bi yerimin olmadığını anlamıştım.

"Hiçbir şey bilmeyen bir çocuk olarak şu anda tekrar doğmuşum gibi

Bu kısa bir rüya olabilir diye tekrar gözümü açıp kapadım

Çaresizlikle dua ediyorum, sen karşımda dururken

Sadece bir kez seninle yan yana yürümek istiyorum."

Evet bu onun söylediği "Angel" şarkısının ta kendisiydi hatta o şarkının dibi. Ellerinide oynatarak şirin hareketler yapmaya başlamıştı. Aceleyle telefonu çıkardım ve meşgule atıp tekrar ceketimin cebine koydum. Yanaklarım çok kızarmış mıdır? Peki size bu kırmızılığın bana çok yakıştığını söylemiş miydim? Neyse şimdi konu bu değil. "Hani tanımıyordun beni?" dedi Baek sakince. Evet birazdan dalga geçecek ve beni rezil edecek. Neden bu kadar aptalım. Oyun oynamaya çalışırsam böyle oyuna düşerim işte!

Ama sesi çok sakindi. Neden olabilir? Bana mı öyle geliyor? Dalga geçmeyi seçmemişti garip bir şekilde. Açıklamam gerektiğini hissettim ve bir şeyler uydurmaya çalıştım "Ben... B-ben sözlerini sevdiğim için dinliyorum bu şarkıyı sadece. Yani üstüne alınmasan iyi edersin." en tatlı gülümsemesini yolladığında kalbim bir anlığına durdu ve bana arkasını döndüğünde tekrar atmaya başladı. "Oh peki üstüme alınmayacağım." sonra ikimiz de bir süre konuşmadık.

-BAEKHYUN-

Tanıdık melodiyi duyduğum zaman gözlerim büyümüştü. Anında o farketmeden kendime gelip şarkıyı söylemeye başladığımda bu sefer gözlerini sonuna kadar açan o olmuştu. Bir dakika daha yeni beni kandırmaya mı çalışmıştı bu? Az kalsın inanıyordum hatta promosyonları arttırıp popülerliğimi daha yükseltmek için planlar yapmaya başlamıştım. Yanaklarındaki kırmızı dahada yoğunlaşmıştı. Ah yanaklarını sıkmamak için çok zor tutuyorum kendimi. Bu haliyle çok sevimli.

Gerçekten benim şarkım mıydı o? Bu beni çok heycanlandırmıştı. Neden olabilir? Ah tabiki heycanlanacağım! Beni tanımayan kimse kalmadı. Şarkılarımı dinlemeyen yok evet bu yüzden. Tanınmak güzel hissettiriyor. Böyle güzel bir havada sıcak bastı beni sanırım. Bu heyecan biraz fazla tamam rahatlamalıyım. Zil sesi yapmış bir de. Hala inkar ediyor. Kekeledi resmen yahu. Hayranım çıkarsa hiç şaşırmam.

Sadece sözleri için dinlediğini söylese bile o şarkının sözlerini de ben yazmıştım sonuçta. İçten içe çok mutlu olmuştum. "Tam olarak ne iş yapıyorsun dediğimde... Sadece şaka yapmak istemiştim." dediğinde başını tekrar önüne eğmişti. Sakin ol Baekhyun sen daha tatlısın git kendi yanaklarını sık. Ona dönerek "Sorun değil." dedim fazla umursamaz gibi mi çıkmıştı sesim? Önemi yok nasılsa beni kandırdı o. "Otursana." dedim ve kendimi deri koltuğa bıraktım. Oda rastgele masanın önünde ki bir sandalyeye oturdu.

Aramızdaki gergin sessizlik devam ederken kapı birkaç kez tıklatıldı menajer hyung ve en yakın olduğum insan içeri girdiler. Şuan onları gördüğüme gerçekten sevindim çünkü canım sıkılmaya başlamıştı ve kendimi şu camdan atmaya az kalmıştı. Neyseki kendime kıyamam çünkü eğer bana bir şey olursa yaşayamam. Garip ama gerçek. "Chen!" Ona sevimli sesimle seslendim ve koşarak kocaman sarıldım.