Breath

Chapter 2 welcome to my world

pag karating na pag karating namin sa mall, hindi na mag kanda ugaga yung tatlo sa pag punta sa mga boutique, samantalang kameng dalawa ni rhean ay naka sunod lang sa kanila..

Seriously? kala ko bonding to, mukhang sila lang ang nag e enjoy e
kaya ayoko sa mga gantong lugar e, inaakit lang nila ang mga tao na gumastos pero hindi nila napag lalapit ang mga ito.

ganyan naman ang buhay e, pera pera lang, kung mapera ka swerte ka pero kung hindi wala kang karapatang mabuhay..

kahit papano thankful ako dahil may pera ang pamilya namen dahil kung hindi? baka matagal nakong naka libing at inaamag sa lupa

sa panahon ngayon, pera nalang ang mahalaga hindi baleng wala kang pamilya basta may pera ka, hindj na baleng walang nag mamahal sayo basta mag pera ka

kaya ayoko dito sa mga mall.. sa mga sosyaling lugar... sa mga mamahalin.

ipinala alala nila ang estado mo sa buhay

simula nung bata pa ako, halos bilang lamang ang mga panahon na pumunta kame sa mall, madalas busy ang mga magulang namen ni kuya, kame naman ni kuya laging nag aaway,nasanay na ko na mag isa. Literal na mag isa, dalawa lang kameng mag kapatid, sila mommy madalas sa abroad dahil sa negosyo bawal ako mag punta sa abroad kaya sa bahay lang ako lagi, bawal din ako mag isa kaya kahit gustong sumama ni kuya ay iniiwanan parin sya, minsan iniisip ko kung bakit ganito ang buhay na kinalakihan ko, kung bakit ganito ako? kung bakit kaylangan ko maranasan ang lahat ng ito? madami na akong napag daanan sa murang edad ko na ito, hindi ko nga alam kung paano ko nakaya ang lahat ng ito, basta nalalagpasan ko sila, may iba naman na sanay na ako kaya bale wala na saaken, kaya kung ikaw, iniisip mo na nasasaktan ka na, cheer up! kulang pa yan para maranasan mo ang totoong sakit! yung sakit na kahit anong gawin mo, hindi nawawala, kaylangan mo makipag laban dahil kapag hindi ka lumaban e ikaw ang kakainin ng mismong nararamdaman mo,hanggang sa mawala ka.. hanggang sa maubos ka at wala ng matira sa pag katao mo, ang sakit na nararamdaman mo ngayon ay parte lang ng buhay, hindi mo pa nami meet ang mismong sakit na mag papahirap sayo, gusto mo bang ipakilala ko sayo?
kilala mo na ba sya? sya si LIFE four letters yet can destroy each ang every inch of you personality through physically or mentally, sa anong paraan mo ba gustong makilala si LIFE? sa paraang masaya na biglang lulungkot o sa paraang masaya na bigla kang mamamatay?

kasi kung ako ang tatanungin, mas magandang mamatay ng biglaan kesa patayin ka ng dahan dahan, yung uunti untiin ka hanggang sa kusa kang mapagod at ikaw na mismo ang gumawa ng dahilan para mamatay ka

parang bampira na dudukutin ka muna at ikukulong, bago unti unting ubusin ang dugo mo.

puro sakit.. pag hihirap at kalungkutan.
eto ako. Ako si Isabella Theopilia

at eto ang buhay ko. nasa loob ka ngayon ng mundo ko

eto ang mundo ko.. bago ka dumating sa buhay ko Za~

"oy girl ano?! tulaley ka nanaman! tara na kumain na tayo nababaliw ka nanaman e" eti talaga si rica wala sa timing kung umextra

"ano?! tutunganga lang kayong dalawa ni rhean dyan?! halos mabili na namen yung buong mall tapos kayo naka upo lang dyan?!" ayan nanaman sya gosh! kelan ba sya tatahimik

sabay na kameng tumayo ni rhean at lumapit kila rica, na nag iisip kung saan kame kakain..

hays