Moja Historia- Miłość dwóch światów

Pomysł przeprowadzki

Spotykamy się z Xavierem już prawie półtora miesiąca i nadal mamy tematy do rozmowy. Dziś spotkałem się z nim w parku. Park był piękny wszędzie rosły kwiaty, których nie znałem... Nie miałem u siebie z nimi styczności, więc były dla mnie czymś nowym. Wszystkie drzewa pięknie kwitły, zamiast rozmawiać z Xavierem, to oglądałem ich kwiatki. Tylko coraz mówiłem "mhm". W pewnym momencie zostałem podle wyrwany z myśli o tych cudownych kwiatach przez chłopaka. Zostałem zabrany na ławkę, która była oddalona od nas o jakieś 3 może 4 metry, była biało-szara i o dość dziwny kształcie. Po chwili ciszy Xavier zapytał mnie: "Misiek, a może byś się do mnie przeprowadził?.. Mieszkam sam, a mam duży dom. Mógłbym widywać Cię co chwile, a wiesz, że ja szybko za tobą tęsknię." Ja po chwili odpowiedziałem: "Kotek, a myślisz, że to dobry pomysł ? Wiesz...Ja mam dopiero 16 lat, a ty już prawie 19.. I szczerze mówiąc ja jeszcze sporo rzeczy nie wiem o twoim świecie" zacząłem myśleć co zrobić. Xavier prosił mnie jeszcze chyba z 15 razy w ciągu tych kilku minut, abym się jednak przeprowadził. Po przemyśleniach zgodziłem się ten debil *mój debil * wiedział jak mnie namówić i powiedział, że jak się przeprowadzę, to kupi mi pieska takiego ludzkiego pieska. Więc się zgodziłem. Potem przez resztę dnia chodziliśmy po mieście. Gdy zaczęło się ściemniać, Xavier pozwolił mi się odprowadzić do połowy drogi. Na pożegnanie, dałem mu buziaka i w sumie, zanim się od kręciłem, już tęskniłem za nim. Po kilku minutach byłem u siebie. Zdawało mi się, że mieszkam bliżej "domu", bo nie wiem, czy jezioro da się nazwać domem... Lecz okazało się, że Xavier był szybszy i zanim ja wszedłem, on już zrobił u siebie kolacje i szykował się spać. Potem przez kilkadziesiąt minut pisaliśmy, aż wreszcie pogrążyliśmy, się obije w krainie snu.

Z faktu iż dziś jest piątek, piąteczek, piątunio życzę wam miłego weekendu kochani. Trzymajcie się ciepło