duschen ||taekook||m

3-well, thanks

Taehyung duyduğu şeyin ardından kapıyı kapattığında ellerini yanaklarına götürüp bir de kendisi hissetmeye çalıştı yanaklarındaki kızarıklıkları. Yanıyordu. Ve dışarıdan bir domates gibi göründüğüne emindi

≡

Jungkook, komşusundan aldığı malzemeler ile yaptığı krebi yerken elindeki kitabını okuyordu. Kitap geçmişte yaşayan bir çocuğun iki yüz yıl sonraya gönderilmesiyle alakalıydı ve okuması da oldukça zevkliydi. Yazarın akıcı anlatımı onu kitabın içine çekerken, tabağındaki krebin bittiğinden haberdar bile değildi.

Tabağı alıp mutfaktaki lavabonun içine bıraktığında üzerine çöken uykuyla birlikte son işlerini de bitirip uyumak istiyordu.

Tezgahın üzerinde duran süt şişesini bir de unu alıp yukarıdaki komşusuna vermek için kapısını açtı. Üzerinde hala aynı kıyafetleri vardı.

≡

Jungkook'un kapıyı çaldığında sırada Taehyung dişlerini fırçalıyor, yatmadan önce yaptığı bakımı yapıyordu. Zil sesini duyduğunda elinde diş fırçası ile kapıyı açmaya gitti.

Karşısında yine o vardı. Jungkook ona gülümseyerek bakıyor, aynı zamanda da elindeki malzemeleri karnının biraz aşağısında tutuyordu.

"Ben sizden aldıklarımı geri getirmek için gelmiştim de," sesindeki rahatsızlığı anlamamak aptallık olurdu. Ama neden rahatsızdı ki. Ah doğru, size Taehyung'un ev içinde tişört giymeme gibi bir hobisinin olduğunu söylememiştim.

Jungkook gözlerini onun yüzünde sabitlemeye çalışsa da arada bir alt tarafına bakıyor, beyninde gerçekleşmesi için milyonlar vereceği senaryolar yazıyordu.

Taehyung sonunda malzemeleri almayı akıl ettiğinde diş fırçasını ağzına sokmuş, dişleriyle sıkıyordu. Şişeyi ve paketi eline alıp hemen yandaki dolabın üzerine koydu. Artık sadece birbirlerine bakıyorlardı. Biraz...garipti. Jungkook'un rahatsızlığı daha da artıyordu.

"Şey," Taehyung konuştu. "o zaman, yarın görüşürüz Jungkook!" Ne yapacağını bilmediği için kapıyı Jungkook'un yüzüne kapattığında yüzü yine farklı bir renge bürünmüştü. Kırmızı.