Chapter 29

3.9K 223 30
                                    

Ik heb nasserdinne laten slapen en ik heb een warme pyjama aan getrokken. Ik loop naar beneden en ik zie Marouane op de bank met zijn hoofd in zijn handen en ik hoor hem zuchten. Ik ga naast hem zitten. Hij kijkt op. Zijn blik verzacht. Hij trekt me in een knuffel. Ik leun op hem. Ik probeer mijn tranen in te houden. Wat me lukt.

Het is stil, maar perfect. We hoeven niet te praten. Ik voel me gebruikt en vies van binnen. En Marouane is boos om het feit dat zijn zusje pijn lijd.

Mijn telefoon gaat af. Nourdinne. Ik ga recht zitten. Marouane kijkt me bezorgd aan.

"Hij weet niet dat ik het weet" zeg ik. "Neem op en zeg dat je hem niet meer wil zien" ik neem op.

"Amirah?! Waar ben je?!" "Ik wil je niet meer zien" zeg ik terwijl de tranen over mijn wangen stromen. "Wat! Hoezo niet?!" Ik huil het uit. Marouane neemt die telefoon over.

"Luister a Flikker, je komt niet meer in de buurt van Amirah begrepen. Ze blijft bij mij en laat haar met rust. Helemaal lijp andere wijfen neuken. Gap waag het niet om haar te komen opzoeken. Mogool" zegt Marouane boos en hangt op. Hij trekt me tegen zich aan. En veegt mijn tranen weg.

Shit, door mij is Marouane boos op Nourdinne. Maar ze zijn al vanaf kleins af aan beste vrienden. Dat kan ik niet maken.

"Het spijt me" zeg ik schor. "Het spijt je voor wat?" "Dat ik deze ellende naar je breng" "ewa saffi amirah doe normaal je bent mijn zusje" "en sorry dat je door mij ruzie hebt met je beste vriend" "mijn zusje gaat voor het is niet erg" "het is wel erg, het is je beste vriend sinds jullie klein zijn en dan kom ik het verpesten" hij zucht. "Je verpest het niet, ik kan gewoon niet geloven dat hij het bij jou flikt. En hoe veel ik van mijn beste vriend hou jij en nasserdinne gaan voor" zegt hij. Ik knuffel hem strak. Hij speelt met mijn haren en mijn ogen vallen dicht.

-

Ik leg Nasserdinne op zijn speelmatje die ik had mee genomen. En ik begin met lunch maken. Marouane is wat gaan regelen. Na dat Nourdinne me gister had gebeld en Marouane hem had duidelijk gemaakt. Heeft hij me nog vaker gebeld en geappt. Ik heb mijn telefoon helemaal uit gezet. En heb hem vandaag nog steeds niet aan gezet. Doe ik vanavond wel.

PERSPECTIEF MAROUANE:

Hier zit iets achter sowiezo. Ik heb spijt van dat ik Nourdinne gister heb uitgescholden. Hij heeft me zusje pijn gedaan, maar hij is me beste vriend. Ik ga het eerst goedmaken. En dan kijken wat er achter speelt.

Want ik geloof het nog steeds niet. Nourdinne is niet zo, hij was altijd serieus met mijn zusje. Het gebeurt niet zomaar. Er moet een reden zijn. Ik heb alleen Amirah der verhaal gehoord. Nu die van Nourdinne.

Aangekomen bij hem bel ik aan. Na een tijdje doet hij open. Hij ziet er niet uit. Haren door de war. Zijn ogen rood en pyjama short en shirt aan.

Hij kijkt me wat blijer aan. Maar je ziet aan hem dat ie helemaal gebroken is. Logisch je vrouw en kind zijn weg.

"Uhm sorry man voor gister ik was boos en schelde je zomaar uit" hij is ff stil. "Geen probleem ik snap het wel" we geven elkaar een mannelijke knuffel.

"Kom binnen" zegt hij. Ik loop naar binnen. Ik zie een gebroken vaas op de gang liggen. Ik loop naar de woonkamer en het is helemaal rommelig. Allemaal blikjes hier en daar. Hoe kan hij in een dag zo een rommel maken.

Ik ga zitten. Hij gaat ook zitten en ploft achter over. "Ben je echt met dat wijf gaan neuken" zegt ik. Hij knikt. "Serieus!" Zeg ik boos. Tvoe, ik dacht nog was fake ofzo. "Ben je gek geworden!" Zeg ik boos. Ik zie de spijt in me ogen. Ergens vind ik het zielig. Maar eigen schuld dikke bult.

"Vertel me hoe het is gegaan" zeg ik kalm. Boos worden gaat em niet worden.

"Ik was pas uit de gevangenis" zegt hij met een brok in zijn keel. "Ik was bezig met mijn bedrijf opstarten, en ik had dat wijf aangenomen" ik knik. Hij leunt met zijn hoofd op zijn handen. En zucht.

"Ewa dat wijf had wat in me koffie gestopt die ze moest brengen, en alles ging automatisch ik had niet door. En ik misste Amirah zo erg dat ik niet door had door dat spul dat zij geen Amirah was" zegt hij. Hij is ff stil.

Eigenlijk kan hij der niks aan doen. Is die bitch der schuld. "Maar ik heb er echt spijt van wollah, daarna toen ik doorhad wat er was gebeurt. Wou ik het helemaal vergeten en me 100% concentreren op Amirah en Nasserdinne" zegt hij. Ik vind het wel zielig voor hem, maar vooral voor Amirah. Haar man is vreemgegaan terwijl hij een vrouw en kind thuis heeft zitten.

"Maar hoe is der achtergekomen" zegt hij en kijkt me aan. Ik zie dat ie heeft gehuild. Meskien.

"Dat wijf is naar jullie osso gekomen en heeft al die filmpjes laten zien" "filmpjes?" Ik pak mijn telefoon der bij. En pak die filmpjes der bij die ik stiekem naar me zelf had gestuurd via Amirah der telefoon.

Hij bekijkt ze en zijn ogen spuwen vuur. En zijn kaaklijn spant aan. Hij staat boos op en duwt ruw een lamp naar de muur. Hij wil tegen de muur slaan maar ik houd hem tegen. "Rustig" zeg ik. Hij kalmeert wat. Ik ga hem helpen. Want ze kunnen niet zonder elkaar ze houden van elkaar en Nasserdinne kan niet zonder vader

"Hoe heet ze?" "Anna (...)" "heb je der cv nog ofzo" hij knikt. "Ik heb een plan" zeg ik grijnzend.

****

Like en reageer, like en reageer whooh  ❤️

Strijden voor Liefde (VOLTOOID)Where stories live. Discover now