Bilinmez bir his,
İçimin çırpınışlarında kendini arıyor.
Bir cana hasret kalbim,
Benliğime karşı geliyor.
Bilinmeze doğru süzülüyorum gecenin karanlığında,
Odamı aydınlatan sadece sokak lambaları.
Konuşuyorum geceleri isimleri olan dört duvarla,
Kalabalıkların bomboş sokaklarında geziyorum.
Gürültülerin arasında hiç bir ses duymadan.
Yaşıyorum görünmeden,
Bekliyorum durmadan,
Bakıyorum görmeden,
Nerede herkes?
Dün bugün gibi, yarın bugünden farksız,
Her sabah güneşin doğuşu,
Her gün aynı sabah.
Bir gün farklı dogacak güneş,
O gün ben de bu can olmayacak,
Sonsuzluğun içinde koşacak,
Hasretim son bulacak.
YOU ARE READING
MASAL KAL
PoetryHep orada kal. Biliyorum mutluluğun en temizi, aşkın en kıymetlisi, sevginin en saf hali orada. Orada buluyorum gökyüzünün en güzel mavisini, denizlerin en berrak suyunu. Orada buluyorum gecelerimi aydınlatan en parlak yıldızlarımı. Güneşim orada, k...
