Lost

15

Hoofdstuk 15

Zomer 2012

'Ik heb een Gin Tonic voor je meegenomen, vind je vast niet erg, neem ik aan?' glimlachte Zola, waarna ze me het drankje aangaf en op de handdoek naast me ging liggen.

'Tuurlijk niet,' antwoordde ik. 'Bedankt, Zo. Je bent de beste.'

'Graag gedaan. Proost, Sky!'

'Ja, proost! Dat het maar een mooie vakantie mag worden.' En we hieven onze glazen op.

Het was zomerstop en het jaarlijkse weekje weg met de familie Blind was in volle gang. Dit jaar waren we op het warme Ibiza, waar we vanochtend vroeg waren aangekomen. Ik was moe van het vroege opstaan, maar ik wist ook dat ik die slaap waarschijnlijk vannacht niet ging inhalen, aangezien we vaak met een groot deel van de groep uitgingen de eerste avond.

Ik zag Zola staren naar een jongen en met een grijnsde draaide ik mijn gezicht naar haar toe.

'Wat?' probeerde ze te doen alsof er niks aan de hand was.

'De jongen waar je al de hele tijd naar loopt te staren.'

'Is er iets mis met staren?'

'Nee, maar ik heb het idee omdat Danny en Yvonne erbij zijn, dat je daarom niet op hem afstapt. Ik vind het niets voor jou,' vertelde ik haar.

'Zou jij op iemand afstappen als je ouders in de buurt van je zijn?' fluisterde Zola.

'Waarom niet. Zij waren vroeger ook zo,' ik haalde mijn schouders op. 'Just do it. Straks is hij weg en dan ben je te laat.'

'Ik ga even verkoeling zoeken, kom jij er ook zo in?'

'Ja, is goed,' knikte ik en genoot hevig van de zonnestralen. De temperatuur op Ibiza was vele malen beter dan in Amsterdam.

'Dacht jij er niet eens aan om ook in het water te komen?' vroeg Daley.

'Nee hoor, ik lig hier prima,' beantwoordde ik zijn vraag.

'Weet je het zeker? Het is namelijk zo dat je wanneer je er zelf niet inspringt, ik genoodzaakt moet zijn je het water in te gooien,' Daley keek me met een grote grijns aan. 'Bovendien ligt Zola ook in het water en zij zal het sowieso leuk vinden als jij erin komt.'

'Dat doe je niet!'

Oh, echt wel.'

'Per, kom eens!' riep Daley.

En voor ik wist hadden Daley en Perry me van het strandstoeltje opgetild.

'Ik dacht eraan om Sky te jonassen, lijkt dat je wat?' stelde hij zijn idee aan Perry voor, terwijl zij me vasthielden.

'Mij lijkt het niets,' bemoeide ik me ermee, maar de twee mannen leken zich daar niets van aan te trekken.

'Van je één, twee-'

'Nee, Dal en Per, sto-hop!' gilde ik uit van het lachen en probeerde ze te onderbreken. Maar Daley en Perry deden alsof zij mijn hulpkreet niet gehoord hadden en gingen gewoon met me heen en weer zwaaien.

'Drie!' En met een plons werd ik in het water gegooid.

Het koele water zorgde er voor dat er kippenvel op mijn huid ontstond en ik begon te rillen van de kou.

'Bommetje!' schreeuwde Daley, voordat hij het water inplonsde.

Al gauw was ik aan de temperatuur van het water gewend geraakt en was het heerlijk verkoelend.

Daley tilde me op en gooide me nogmaals het water in.

Toen ik bovenkwam en terug naar de broer en zus zwom, ving ik hun gesprek op.

'Daley, volgens mij heb je Sky genoeg geplaagd de afgelopen tien minuten,' bemoeide Zola zich ermee.

'Hallo, jij gaf me de opdracht haar het water in te gooien,' ging Daley gniffelend de discussie met Zola aan.

-

'Je ziet er onweerstaanbaar uit,' vond Daley, terwijl hij me van top tot teen bekeek.

'Dankjewel,' ik voelde mijn wangen rood worden. Vaak was blozen iets dat enkel in het begin van een relatie voorkwam, maar Daley lukte het om na al die jaren nog verlegen te krijgen.

'Je bent schattig als je bloost, weet je dat?' grijnsde hij.

Zijn opmerking zorgde ervoor dat mijn wangen roder werden dan ze al waren.

'Laten we gaan. Je familie staat al op ons te wachten en wij zullen waarschijnlijk zoals gewoonlijk als laatste aankomen,' probeerde ik onder Daley's opmerking uit te komen. Het was niet dat ik ze niet leuk vond, maar ik haatte het om verlegen te zijn.

'Daar zijn ze, hoor!' riep Zola. Zoals ik voorspeld had, waren we als laatsten aangekomen.

'Waren jullie bezig of zo?' vroeg Zola aan me, terwijl we op weg naar het restaurant waren.

'Nee,' ik schudde mijn hoofd.

'Je weet je altijd tegen me kunt zijn, hè! Waarom waren jullie dan zo laat?' Zola bleef doorgaan totdat ze kreeg wat ze wilde horen.

'Het waren slechts vijf minuten, Zo. En toen jullie allemaal weg van het zwembad weggingen, zijn wij een uurtje langer gebleven.'

'Waar gaan we eigenlijk eten?' veranderde ik van onderwerp.

'Als je had opgelet toen we daarover aan het discussiëren waren, had je nu geweten dat we naar een paella-restaurant zouden gaan.'

-

'Wij gaan nog naar het strand,' deelde Daley mee, toen we het restaurant uitliepen.

'Veel plezier!' wenste Danny ons toe.

'Dankje, pap,' zei Daley.

'Je had me niet verteld dat we het strand op zouden gaan, of heb ik soms iets gemist?'

'Nee, ik besloot het een paar minuten geleden. Ik dacht dat je niet erg zou vinden om wat tijd samen door te brengen.'

'Ik vind het onwijs leuk, lekker spontaan,' glimlachte ik naar hem en pakte Daley's hand vast.

'Voordat we het strand opgaan: doe even je hakken uit,' adviseerde Daley me. 'Anders ga je geregeld door je enkel en dat moeten we niet hebben.'

'Over twee dagen zijn we alweer vier jaar samen,' merkte ik op, terwijl het zand tussen mijn voeten kietelde.

'De tijd gaat snel,' knikte Daley. 'Ik weet nog toen ik eindelijk de moed gevonden had om je op date te vragen en je gelukkig ja zei.'

Ik grinnikte. 'Je wilt niet weten hoe nerveus ik was voor die eerste date en wat mijn zenuwen erger maakten dan ze al waren, waren de hakken die ik droeg. Ik heb volgens mij nooit zoveel moeite gehad om op mijn benen te blijven staan.'

'Dat had ik toen door, ja,' Daley gniffelde.

'Ik weet niet of ik je dit ooit heb verteld heb en anders weet je het nu. Maar ik heb Zola om toestemming gevraagd om met je kunnen daten.'

'Nee, het is voor het eerst dat ik dit hoor. Zola wist allang dat ik iets voor jou voelde en ze vond het alleen maar leuk voor ons toen we bekend maakten dat het officieel aan was.'

Ik liet mijn hoofd tegen zijn schouder leunen. Daley, mijn grote liefde, dit eiland en deze zonsondergang maakten dit moment perfect.

'Ik hou van je, Dal,' meende ik.

'Ik ook van jou, Sky. Ik zou dit moment met geen ander willen delen en ik kan het me ook niet voorstellen.'