The Loyal Wife

Chapter 13

Hindi ko maiwasang hindi manibugho.Dinala nya kami dito kasama ang mga anak namin tapos iiwanan rin nya pala.

Nagpaalam sya sa akin ngayong araw na mayroon lang daw syang importanteng aasikasuhin kaya mag-e'stay daw kami dito ng mga anak nya hanggat hindi sya makakabalik.

Kabilin-bilinan nya sa akin na isantabi muna ang trabaho.He told me to rest.

Rest?paano ako makakapag-rest kung hindi ako pinapatahimik ng aking utak dahil sa sobrang pag-iisip?

Mabuti sana kung nandyan sya na kasama namin.Eh,ngayong wala sya sa tabi ko?matatahimik ba ako?

Napatingin ako sa hawak kong cell phone nang bigla itong tumunog.

Isa sa mga head nurse sa hospital ang tumawag.

"Yes,hello?"kaagad kong sagot sa tawag.

'Ah Doctora Lazary,good morning!I'm asking Doctora if you're coming in the hospital today..kasi kailangan ka namin dito ngayon Doctora.'

"Why,what's the matter?"

Alam ko namang emergency ito kaya sila napatawag pero tinanong ko parin.

'Regarding of patient Chezca Villaza..nagkaroon na po kasi ng heart donor,Doctora.So,about the heart transplant...nagkataon po kasing on vacation ang Doctor ng patient.At urgent po ito...kailangang maoperahan kaagad ang pasyente for her safety.That's why we need your presence here as soon as possible.'

Napahawak ako sa aking ulo habang nag-pacing back and forth sa may balkonahe.Wala sa bahay si Leandrie and i don't have my car.

It's take an hour ang byahe mula dito papuntang hospital.And the patient needs me as soon as possible!

Kabilin-bilinan ni Leandrie kanina na hwag akong magtrabaho.Tiyak na pag-aawayan na naman namin ito kapag nalaman nyang sumuway  ako sa kanyang habilin.

Pero kasi...buhay ang pinag-uusapan dito!hindi makapaghintay...hindi pwedeng sabihing mamaya na....

What I'm going to do now?

"May problema ba hijah?"

Kaagad akong napalingon nang marinig kong nagtanong ang Papa ni Leandrie.

"May emergency po kasi sa hospital,Papa.At kailangang-kailangan nila ako at the moment."wala akong choice kundi ang mangumpisal sa kanya.

"And so,anong pinoproblema mo ngayon?"

"Wala po akong masasakyan papuntang hospital.Nagkataong umalis si Leandrie at hindi ko naman dala ang sarili kong kotse."maagap kong sagot.

"Mag-ayos ka na,ihahatid kita sa hospital."

"Po?"halos hindi ako makapaniwala buhat sa narinig.

"Ang sabi ko,ako na ang maghahatid sa'yo.Wala din naman akong gagawin ngayong araw."sabi nya ulit.

Halos magtatalon na ako dahil sa tuwa.God!ang bait talaga ng matandang ito.

"Salamat po Papa!"

*

*

*

Hapong-hapo ako nang lumabas mula sa operating room.It takes how many hours din ang pamamalagi namin sa loob.And thanks god!the operation went well and done.

Kaagad na sumalubong sa akin ang pamilya ng pasyente at mabilis na nagtanong na maagap ko namang sinagot.

Nakaguhit sa kanilang mukha ang tuwa at kapanatagan ng loob nang marinig ang positive side kong sagot.

Nagpatuloy na ako sa paghakbang papunta sa Doctor's department with my mask on.

Pero halos umalsa ang aking puso nang matanaw ko si Leandrie sa may hallway.Kaagad akong umatras at umiba ng direksyon.

Hindi pwedeng magkasalubong kami dahil baka makilala nya ako kahit na nga ba nakasuot ako ng mask.

Teka...ano nga ba ang ginagawa ni Leandrie dito sa loob ng hospital?

Pumunta ba sya dito para i-check kung sumunod ako sa kanyang habilin kanina?

O,di kaya tumawag sya sa mansyon at nagtanong kung nasa bahay ba ako o wala?

Napailing ako...imposible!

Kung ako ang pakay nya siguradong nasa loob sya  ng Doctor's department sa kasalukuyan habang inaantay ako sa sariling deck ko.Hindi yung nakikita ko syang pagala-gala dito sa may hallway.

O,di kaya kaagad na yun tatawag sa akin at sermon naman ang aabutin ko.

What if kung may sakit si Leandrie?

Pero kung mayroon syang karamdaman dapat ako ang unang nakakaalam nun dahil alam nyang isa akong manggagamot.

Labis tuloy akong nag-alala sa isiping iyon.Paano kung mayroon nga syang karamdaman pero ayaw lang nyang ipagbigay-alam sa akin dahil iniiwasan nyang mag-alala ako ng husto?

Nakahinga ako ng maluwag nang sa wakas ay nakapasok na ako sa Doctor's Department.

Marahan kong tinanggal ang suot kong mask bago ako marahang naupo sa sariling swivel chair.

Hinilot-hilot ko muna ang aking sentido bago ko kinuha ang aking cell phone.

I checked my phone kung may message ba para sa akin si Leandrie pero nakapanghihina ng loob nang makita kong ni isang text ay wala man lang akong natanggap.

Pangalan lang ng aking bestfriend ang naka-register sa unread message ko.Kaya kaagad kong di'nial ang number ni Dino.

"Hello bestfriend!pasensya na at hindi ko nasabi sa'yo na hindi makakapasok ang mga bata ngayong araw.Wala kasi kami sa bahay,Dino eh!we're at Leandrie's parent's house.I'm sorry!"

'Kaya pala...ni walang nagbubukas sa akin ng gate kanina.And where are you now?'sagot nya mula sa kabilang linya.

"Nandito ako sa hospital..bestfriend pasuyo naman,pwedeng pakikuha mula sa shop ang kotse ko?pahatid na din dito bestfriend!i don't have car right now...hindi ako makakauwi..please?"

'Okay...tawagan nalang kita mamaya kapag dumating na ako dyan...'

See?Dino didn't say NO to me..he's always my saviour!

"Thank you bestfriend!hindi ko na alam ang gagawin ko kapag tinalikuran mo na ako..."

'Tss...drama ka dyan,sabunutan kita....i miss the twins,Heera.Sana hindi sila um-absent bukas.'

Parang hinaplos ang aking puso dahil sa narinig.

"Okay I'll try...basta don't forget my car!"singit ko na naman sa usapan.

*

*

*

Wala akong choice kundi ang bumyahe ng almost one hour.Kailangan kong bumalik sa mansyon dahil ayaw pa ni Leandrie na uuwi kami sa sarili naming bahay.

Alam kong apektado ang trabaho ko sa disisyong ginawa nya pero wala din naman akong magagawa kundi makinig sa kanya.

Iniiwasan kong magkagalit kami kaya ako na ang umaadjust para sa aming dalawa.

Hindi ko alam kung ilang araw pa ang pamamalagi namin sa mansyon.Ayoko naman syang pangunahan dahil baka mauuwi lang sa tampuhan.

Haist!mahirap talaga ang sitwasyon kapag ikaw lang mag-isa ang nag-iisip kung paano titibay ang inyong relasyon.

☆☆☆