Andy's POV
Umpisa na ng second Sem. Tapos na ang maliligayang araw ko. I mean malulungkot na araw ko.
*Beep...beep* Nagising ako sa tunog ng phone ko.
1msg. Received
From: Mitch
"Hoy! Papunta ako sa inyo."
Pinsan ko siya. May dugong birde si MItch. alam niyo na :D
To: Mitch
"Ok. Hihintayin kita."
Pasukan na pero hindi pa ako nakapag enroll wala kasi akong gana. Pareho kasi kami ng pinapasukang eskwelahan ni Logan.
Hanggang sa dumating na pinsan ko.
"Hindi ka papasok?" tanong ko.
"Hindi eh. Tinatamad ako." sagot niya.
Lahi na talaga siguro namin ang pagiging tamad. -_-
"Samahan mo na lang ako sa eskwelahan, papa-enroll ako." sabi ko.
At sinamahan niya nga ako. Ang tagal-tagal ko natapos sa pag fill-up ng form. Isang pirma na lang sa president ng school tapos na kami. Papunta na ako ng opisina nang makita ko si Logan.
Tadhana nga naman mapaglaro. Akala ko may klase ngayon. Bakit nasa labas siya ng opisina kasama mga kaibigan niya. Ang dami-dami pa namang nagpila sa labas. Ang awkward ng atmosphere.
Nung nasa loob na ako lumingon ako sa likuran ko, nakita ko si Logan malapit sa pintuan nakatitig at naka ngiti sa akin. Parang may gustong sasabihin pero inirapan ko lang. Sa dalawang taon naming pagsasama alam ko na facial expression niya.
Pagkatapos nun, pawis na pawis akong lumabas sa opisina. Nagugutom tuloy ako.
"Pinsan kain tayo sa labas." anyaya ko.
"sige." maikli niyang sagot.
Nasa labas na kami ng school tumambay muna kami sa tindahan habang kumakain hanggang may tatlong lalaking dumating. Umupo sila sa tabi namin.
"Uy Mitch! Ipakilala mo naman kami sa kasama mo." sabi nung isa.
"Hindi pwede!" galit na sabi ng pinsan ko.
"Kilala mo?" tanong ko naman.
"Mga kaklase ko. Siya si Jeric. Huwag mo silang pansinin."
Dun sa tatlong lalaki, isa lang yung napansin ko. Napaka tahimik niya,matino siguro ito kasi ang hinhin at mukhang mabait.
Bumulong ako kay Mitch kung sino yung katabi ni Jeric.
"Si Trevor. Huwag yan. Napaka flirt niyan Andy."
Tiningnan ko ulit yung si Trevor, Hindi naman ah. Hindi katulad ng kaibigan niya na napaka kulit.
"Pwede humingi ng number miss?" Sabay bigay ng ballpen at pinunit na papel galing sa kanyang notebook.
"Ano yan? sorry pero hindi kami tataya ng lotto." sarkastikong sabi ni Mitch.
Ang galing ng pambara. Natawa kami dun pero si Trevor poker face pa rin.
Trevor's POV
Break na namin. Kaya pumunta na kami sa labas para kumain kasama mga kaibigan ko.
"Umupo tayo doon." sabi ni jeric
Sinundan naman namin siya at umupo sa tabi niya. Panigurado babae na naman to.
Nakikipag-usap si Jeric sa kaklase naming bakla kasama yung pinsan niya daw. tss. Ang payat tapos napaka haggard hindi ko type. Napapansin ko na palagi siyang tumitingin sa akin. Madalas ko rin siyang nahuhuli na nakatingin sa akin tapos iiwas din agad. weird lang.
Wala ako sa mood. Sama kasi ng pakiramdam ko tapos masakit pa ang katawan ko.
To be continued pa ang chap na'to :) still editing
Vote and comment ^^
أنت تقرأ
Fix me (true story)
غير روائيShattered, broken, devastated and depressed. those 4 unlying descriptions suits me well .Oh please.. just please . I'm begging . I don't want to be alone again. FIX ME. BASED ON A TRUE STORY Please support my story. vote and comment and I'll do the...
