الحلوة والجدع

الفصل الثانى

وصل العروسين الى ارض الصعيد الان منزل العائله الكبير

تململت فى الفراش بكسل لترى ياسين يهندم جلبابه امام المراه وكأنه على وشك الخروج

اعتدلت قليلا وهتفت باهتمام :

_ ايه دا انت خارج

اجابها وهو يعدل من شاله الابيض :

_ اومال جاعد (قاعد )اياك

قفزت من الفراش وهدرت بحماس:

_ يبقى اخرج وياك

دحجها بنظرات ساخره وهتف بنبره مثيله :

_ بس يا ماما

ظهرت علامات التحدى لديها وعقدتت ذراعيها اما مها وهى تهدر :

_ و ليه بس ؟

اجابها فى حنق :

_ فى عروسه تطلع يوم صابحيتها

تهجم وجهها وهى تجيبه بحنق مشابه :

_ يعنى فى عريس يطلع يوم صباحيته

اومأ نافيا حتى اثار دهشتها ثم استرسل وهدر ببساطه :

_ لع ما فيش بس انى ياسين الكفراوى مش اى حد هنزل اشجر(اباشر ) على حالى ومحتالى

لوحت فى وجه نافيه بضيق :

_ ولا اى حاجه من الحاجات دى هتحصل انت هتقعد معايا

ضيق عينيه واشار لها باصبعه فى تحذير واضح :

_ ما تخربيش على نفسك يا بت السكندريه

ظلت تركل الارض بتبرم وتهدر بطفولتها المعهوده :

_ ماليش دعوة اقعد معايا انا مااعرفش حد هنا

شعر بالعاطفه تجاه طفولتها المتاخره التى طالمه تأسره وتجره جر نحوارضأئها وهدر بلين كى يقنعها :

_ انى لازم اخلى بالى على ارضى وحالى ما عجعتش اهنا جارك والدنيا تولع وانتى مراتى

وحببتى واكتر واحده عتحافظ على مالى وحالى وجهتتى وحافظى جوى على وجهتى يا ريها م احب (ابوس ) على يدك

ضيقت عينيها وكأنها لم تفهم وببلاهه شديده سئالته :

_ يعنى ايه احافظ على وجهتك دى