Fragile Hearts (Revising)

Chapter Eleven

Chapter Eleven

"Seriously?"

I weakly nodded at Marie’s statement. Mas lalong naningkit ang mga mata niya.

"Grabe, sasabunutan ko yung Brianna na yon ha!" Aniya saka gigil na inangat ang salamin niya. "Kung sino man siya!"

Even if I am irritated in hearing the girl’s name, I just laughed. Ano pa nga ba? Ayokong lunurin yung sarili ko sa lungkot. But then, thinking about it again made my smiles fade.

I sighed. "Ganito pala ka-sakit 'no?" malungkot ang tinig ko nang sabihin ko iyon. "First time nito eh," my voice cracked again as I said that, even pointing to my chest—where the heart was located..

"Ayokong mag-conclude.. Ayokong mag-isip ng masama sa kanya, k-kasi.. hindi ko pa naman alam kung anong nangyari eh.. P-Pero.. kahit anong...pilit ko.." my tears fell. Pilit ang ngiting hinarap ko sa kanya. "I kept on thinking different scenarios in my mind..and I'm... hurting myself.."

Napabalikwas ako ng higa nang marinig ang sunod sunod na pag-tunog na nanggagaling sa phone ko.

Without any expression in my face, I looked at my phone.

He texted again...

Muling tumulo ang luha ng mga mata ko, ngunit agad ko itong pinalis saka bumuntong hininga. Hindi ko dapat hayaan ang sarili ko na lamunin ng galit.. Hindi dapat.

I need to freshen up. After taking a shower, I wore my usual outfit.. A simple floral blouse and skinny denim jeans.. I need to talk to someone. I need to talk to Him. I know He will listen. I know that He will guide me.

"Ano man ang inyong mga kinikimkim na damdamin... Galit, sakit, poot... At kung ano-ano pa man. Huwag na mag-atubili.. Ang Panginoon ay handang makinig sa inyo.. Sabihin ang lahat sa kanya.. At huwag ninyong hayaang lamunin kayo nito.. Nandyan ang Panginoon para sa ating lahat.."

Napayuko ako nang marinig ang sinabi ng pari. Saktong-sakto sa akin. Nang oras na para mag dasal ay agad akong lumuhod at pinagsilop ang kamay. I made the sign of the cross, before letting Him hear my prayers out..

"Lord?" I called to Him. Hindi ako tahimik na nagda-dasal sa ngayon, pero hindi rin ganoon ka-lakas ang boses ko.. Wala naman akong katabi dahil sa pinaka likuran ko piniling maupo..

"I know that You have better plans for me.. Alam ko pong pag-subok Niyo ang lahat ng ito sa amin.. Sa akin.." I mumbled, my eyes started to become teary. I didn't know I'm this emotional!

"Pero, please po.. Tinatanggap ko ang laaaahat ng mga ibinibigay Niyo sa akin at nagpapasalamat po ako.. Pero, sana po.. W-Wag po masyadong m-masakit ha? K-Kung magkaka-ayos po kami.. I hope You’ll give me signs.."

Bigla akong napa-isip.. "Hmm.. Kung.. uulan po pagdating ng.. five pm, hindi ako makikipag usap sa kanya.. Pero kung, umaraw po, then, I will talk to him."

I remember my grand mother telling me, that whenever I feel lonely, sad, mad, hurt, everything that I could feel, I could be, if I have problems, and I feel like no one could help me, I should seek help to the Lord. To Him. It’s because with Him, nothing is impossible. Nothing is hard, whenever I have no one to lean on, He’s always there for me.

Bandang alas tres ng hapon nang matapos ang misa. Napag-desisyunan kong mag-take out ng food sa mcdo bago ako umuwi. Kanina pa kasi ako kumain, bago pa ako makaalis.

I ordered my usual combos.. Pero, dahil gutom ako, nagdagdag pa ako ng burger and fries, at dalawang coke float. Marami yon, kaya medyo nag tagal ako.

I reached home through riding a taxi.. Dinala ko sa kwarto ang mga binili ko, dahil mainit sa dining room.

I was enjoying my food, habang nanonood ng K-Drama sa Netflix. Napalingon ako sa wall clock, there I saw, it's already 5pm.. Ibinaling ko ang tingin ko sa bintana.

My lips parted a bit. "This is it?" I asked Him.

The sun is still up.. Tirik na tirik pa rin ang araw kahit na alas singko na ng hapon.

I found myself reaching for my phone inside my bag.

To: my jaden
let's talk.

•••

;P thank you for those who are reading this continuously! even though, I stopped writing for almost a year or two, and I just found myself revising this story, hoping I would come to an end.

take note to the message of Chapter 11.
never doubt God, because within Him, nothing is impossible, just pray, believe, trust, and have faith. :) ciao! keep safe, gals!