Aşk onun için ondan vazgeçmektir.
Babam aslında beni kacırmak ve oldurmek isteyen biriymiş. Hayatımda gerçekten sevdiğim tek erkek olarak bildiğim, hayatımın aşkına kendi böbreğimi verereceğim. Ve o rutin silahlı saldırılarda sevdiğim birini kayb...
Üst level mi? Neden ki ? Fazla maddi paraya ihtiyacı olan birine benzemiyor. Belkı de karıyer planı vardır. Ama yinede sordum. Ne de olsa merak. Derin: Neden üst level okuyorsun? Uzay: Bunu sana anlatmam için biraz erken sanırım. Ne yanı? Önemli bişeymi var? Biraz daha oturduktan sonra hesabı odeyıp kalktık. Arabasıyla beni evime bırakacak. Bir anda konuşmaya başladı: Uzay: Annemler yani biyolojik ailem beni 4 yaşında bir aileye vermişler. Tam hatırlamıyorum zaten. Verdikleri aile yani şu an nüfusumdaki ailem normal insanlar gibi değiller. Böyle olurya hanı , büyük adam ama aynı zamanda kötü adam. İşte ondan. Beni biyolojik ailem büyük bir olasılıkla para için sattı. Bu evlatlık mevzusunu kimse bilmiyor. Dedim ya tanınmış kişiler. Sonra beni özel okullarda okuttular. Arkama koruma taktılar. Herhangi bir saldırı için. Yani anlayacağın sefil hayattan zengın çocuğa döndüm. 18 yaşında da araba. Bu yasıma kadar gerçek çocukları olmadığım halde gerçek çocukları gibi beni beslediler, büyüttüler. Bunu söylemek istemezdim. Ama bir kaçta ölüme şait oldum. Gerçekten çok acı. İşte benim hayatım böyle. Acı ama gerçek. Yani sunu söyleyeyım, beni yetimhaneden aldıkları ıcın sevinmelimiyim? Yoksa beni böle kanlı yerlere soktukları için rahat haftada bir gün mafyalarca saldırıya uğradığım için kızmalımıyım? Bu arada biz arabayı sahile çekip Deniz kenarında oturduk. Uzay devam etti. Uzay: Yani biraz zor olsa da hayatım böyle. Bende kendi paramı çıkarmaya çalışıyorum. Ha! Şunu da soyleyeyım. Artık benimle konuşmak istemeyebilirsin. Ya da.... o anda Uzayın gözünden bir yaş aktı. Kendını tutamadım ve bir anda ona sarıldım. Şaşırmıştım. Çünkü o da bana sarılmış ve kafasını boynuma koymuştu. Şu an karşımda ayakta bile zor durabilen bir çocuk vardı. Sonra bir şey daha söyledi: Uzay: Ve şu an biyolojık ailem İstanbul'da lüks bir villada oturuyorlar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kimin parasıyla benim. Kimin sayesinde benim. Aynı şehirdeyız ama onları bilmiyorum tanımıyorum. Çok zor. İnan çok zor. Bende o anda: Benim de babam yok küçük yaşta ölmüş. dedim. O da bana baktı. O anda tekrar sarıldık. Artık daha dikkatli olmalıyım. Her an bize saldırabilirler. Ama tabi ki de Uzay' o yalnız bırakmayacağım. O nereye ben oraya.... Okursanız sevinirim. İleriki bölümler yakında♥️♥️
