ACIMASIZ HAYAT

HAYATIMIN BAŞLANGIÇ GÜNÜ

kapıyı açıp merdivnlerden indim ve topluluk aşağıda oturuyordu bende[meraba]diyip boş olan koltuğa oturdum bütün gözler benim uzerimdeydi[yeni hayatına alışmış gibi duruyorsun aleynacım]dedi bilge[yani pek sayılmaz ama alışmaya çalışıyorum]dedim berat[bence artık beslenmen gerek,ateş seni götürebilir ormana dimi ateş]biraz düşünüp cevap verdi[tabikide gidelim ben dışardayım]sinirleri bozulmuş gibiydi o çıktıktan sonra hemen[ateş hep böyle sinirlimidir]dedim buse[hayır hiç böyle değildir ama bir değişiklik var onda ben öğrenirim,sen bence bekletme onu]dedi ve bende hemen kalkıp dışarı gittim.[hadi biraz hızlı ol yapıcak işlerim var]dedi ve koşmaya başladı içimde öfke patlamısı yaşıyordum bunu beli etmemek için koşmaya başladım.Koşarken ayağım burkuldu ve yuvarlandım sonrasını hatırlamıyorum.Gözlerimi koltukta yatarken açmıştım ayağım çok ağrıyordu ve kolum sıyrılmıştı berat koluma pansuman yapıyordu o arada buse[iyimisin canım kendini nasıl hisediyorsun]dedi ve bende[idare eder topuklu ayakabıyla gitmemem lazımdı]dedim ve berata o ara pansumanı bitirmişti o sırada kendimi toparlayıp ayağa kalkmaya çalıştım tam adımı atıcaktımki birden yere düştüm ama ateş beni tutu [bence biraz daha yatmalısın sonra ayağa kalkarsın]dedi ve bende geri yatım buseye[ben ne zamandan beri baygınım]oda[1 günden beri]baya olmuş biraz daha uyudum ve gözlerimi açtığımda etrafta kimse yoktu bende koltuktan doğruldum ve ayağa kalktım biraz başım dönüyordu ama dengemi sağladım pencereden baktım ama hiç kimse yoktu sonra mutfağa baktım ordada yoklardı yukarı çıktım teker teker odaları gezdim ama nafile beni bu halimle bırakıp gitmişlerdi bende odama gidip dolabımı açtım ve içinden şık bir şeyler seçtim

üstümü değiştirdikten sonra dışarı çıkıp hava aldım biraz dolaşmaya karar verdim ormana doğru yürürken geyik sesi duydum ve o sese doğru koştum ama bu sefer dikkatli sonra bir taşın arkasına gizlendim ve geyiği izledim tam atlicaktım ki kolumu birisi sım sıkı tutu arkamı döndüğümde karşımda ateş duruyordu[sen naptığını sanıyorsun daha hiç bir şey bilmeden av yapmayamı çalışıyorsun]bana sinirlenmişti galibe tabi bende sinirlendim ve dedim ki[merak etme ben biliyorum nasıl avlanılacağını sen beni bulmadan önce ben avlanıyordum]dedim ve kolumu kendime doğru çekip yürümeye başladım içimden zaten insaniyet olsa özür dilerdi ama nerdee dedim ve koştum eve geldiğimde kimse yoktu demek avlanmaya gittiler ayağıma spor ayakabı giymek istedim ve odama çıktım rahat birtane seçip giydim

sonra aşağıya indim ve televizyonu açtım aklıma annem gil geldi onların yanına gitmek istiyordum acaba evde telefon varmı ümidiyle bütün salonu aradım ama telefon bulamadım bunlar telefon kullanmıyormu ya dedim ve içeri ateş girdi bende suratımı astım ve koltuğa oturdum televizyon izlemeye başladım ateş[akşam büyük bir parti var senide götürcez hazırlanmaya başla]dedi bende ona dönerek[gelmek istemiyorum]dedim ve ayağa kalktım pencerenin önüne dikilip etrafı izlemeye başladım ateşte[sen bilirsin]diyip koltuktan kalktı ve tam merdivenlerden çıkıyordu ki ben[diğerleri nerde]diye sordum oda[onlar okulda ben erken geldim sana bakmak için ama]dedi ve bende sözünü keserek[ben seni sormadım] dedim ve dışarı çıktım...