Teen Wolf: The Third 'S'

34

Er waren zoveel vragen dat we besloten om naar binnen te gaan. We zaten allemaal in de woonkamer naast elkaar toen het wel leek alsof al die vragen opeens weg waren.

"Sorry." Ik onderbrak de stilte toen iedereen naar mij keek.

"Waarvoor?" Vroeg Stiles, bezorgd.

"Het was allemaal mijn schuld... Als ik hier nooit was geweest had Derek nooit gewond geweest en dan hadden jullie geen nieuwe weerwolf om voor te zorgen." Mompelde ik met mijn ogen naar de vloer gericht.

"Ja, eigenlijk, waarom heb je haar veranderd?" Vroeg Isaac, nieuwsgierig.

"Ik was kwaad. Ze zou trouwens blij moeten zijn, sommige mensen zouden over lijken gaan voor de krachten die zij nu heeft." Legde Derek uit. "Waarom ben jij terug?"

"Nogmaals... Ik ben niet meer welkom in Frankrijk. Het is een lang verhaal."

"Heb je iemand aangevallen die dan is gestorven misschien?" Lachte Stiles die toen een serieuze blik van Isaac kreeg. "Wacht... Zeg alsjeblieft dat ik het niet juist heb."

"Geloof mij, dan liep hij al lang met blauwe ogen rond in plaats van gele." Merkte Derek op.

"Wat is er dan gebeurt?" Voegde Lydia daaraan toe.

"Ik ben in een discussie geraakt met een bepaald persoon die toevallig ook een weerwolf was en toen... Ja..."

"Oké, laat maar." Onderbrak Scott. "Ik kan al voorstellen wat er is gebeurt."

"Wacht... Betekent dit dat er geen problemen meer zijn in Beacon Hills? Ik bedoel, we worden niet meer bedreigd door een of ander bovennatuurlijk monster ofzo?" Vroeg Stils opeens heel blij waardoor ik eigenlijk een beetje geschrokken was.

"Juich maar niet te vroeg... Wie weet wat er ons nog te wachten staat." Reageerde Derek.

"Komaan, positiviteit, al van gehoord? Jij hebt altijd wel iets negatief te zeggen. Kun je niet gewoon is blij zijn." Klaagde Stiles waardoor Derek hem nogal direct aankeek.

"Waarom zwijg jij niet gewoon? Dan word ik misschien blij. We zitten in Beacon Hills. In letterlijke 'beacon' voor het bovennatuurlijke. Als het geen nieuw wezen is dan is het wel een hoop wendigos die zich hier nestellen."

"Wendigos komen niet zomaar hierheen, toch?" Vroeg Lydia, bezorgd.

"Oké, ben ik de enige die niet weet wat een wendigo is?" Vroeg Kira met een nerveuze lach.

"Een soort sterke, gevaarlijke, kannibalistische gedaanteverwisselaars. Ze leven vooral op mensen vlees. Nogal moeilijk om van je af te krijgen wanneer een je ziet." Legde Scott uit alsof het een normale zaak was. "Maar die hebben we al lang niet meer gezien. Maak je geen zorgen."

"Bedankt voor de nachtmerries." Glimlachte ik vriendelijk.

"Ik bescherm je dan wel." Zei Stiles vol zelfvertrouwen.

"Ik denk dat her eerder andersom zal moeten zijn dan." Lachte Lydia.

"Excuseer? Ik heb een baseballknuppel." Verdedigde Stiles zichzelf.

"En ik heb klauwen en scherpe tanden. Wie wint er denk je?" Onderbrak ik hem.

"Goed punt... Laten we er maar gewoon over ophouden. Die dingen zijn al lang weg en komen niet meer terug, oké?"

"Ik stem voor." Zei Kira waardoor de rest moest lachen. De rest van de dag was nogal rustig. We hebben wat gepraat waardoor ik nu ook ineens beter weet wie Isaac is en wat de pack al allemaal heeft meegemaakt.

~ I~ 14/01/2018
Omg das raar om 2018 te type... wajo hahahhaha anyway u woordje is 'geïnspireerd' srry khad net da stukje van insta gezien en ik ben gwn blij oke hahaha
bye llama i love you <3