Bebek (Gay)

-15-

2017 Ocak

1.5 yıl olmuştu. Kokularını duymayali bir buçuk yıl.

Dayanmak çok zordu. Içimde bir yerlerde halen ümit kırıntıları vardı.

Asistanlığa başlayacaktım bu yaz. O da öyle.  Yani tercihlerini kullandığı zaman yanıma gelebilirdi. Umarım gelirlerdi.

Aykut

Dolunay ile beraber çok güzel vakit geçiriyorduk.  2 yaşında olmasına rağmen annesi gibi çok zeki ve güzel bir kız çocuğuydu.

Mete yi tanıyordu.  Fotoğraflarını her gün gösteriyordum dolunay a.
Onu tanimaliydi bilmeliydi.
Eniştem benimle uğraşmayı bırakmıştı haliyle bir sorunum yoktu şuanlik.

Yazın asistanlık için mete nin yanına gidecektim Çok mutluyum.
Tabi annemler kuzenim Ece nin yanına gittiğimi sanacaklardi. Dolunaydan ayri kalmak acitacakti doğrusu.
En azından dünyadaki en sevdiğim insana kavuşacaktim.

Bu beni tatmin ediyordu.

METE

gelen mesaj sesi ile telefonumu çıkardım.

Bilinmeyen numara. Seni özledim  sevgilim. Ben ıyiyim merak etme Cadımızda iyi. Lütfen bu numaraya ulaşma çünkü ailem her dakika kontrol içinde ve ben en sonunda sana ulasabildim. Asistanliğa yanına geleceğim. Seni seviyorum.

Mesajı okumam ile göz yaşlarına boğuldum.

Çok özledim onu.

Aklıma bir fikir geldi. Arkadaşım Melisa yı sekreter gibi konuşturup Aykut a ulaşabilirdim.

Komşumuz olan Melisa yi bize çağırdım ve ona anlattım.

"ALo merhaba iyi günler. Ben .... Hastanesi müdürü Melisa Aykan. AYKUT bey ile gorusebilirmiyim?"

"Buyrun benim." Demesi ile göz yaşı suzuldu.
Sesini yıllar sonra duymak çok güzeldi .

"Musaitmisiniz?" Diye sordu Melisa.

"Evet tek başimayim." Dedi. Hemen telefonu elime aldım.

"S-sevgilim." Diyebildim. Onun ağlama sesi geldikçe bende ağladım.

"Mete ağlama. Dayanamam" dedi. Ama kendisi de ağlıyordu.

"Bu hastane meselesi ile yanına geleceğim." Dedi.

O anki mutluluk dünyada yoktu.