Medya mete ve dolunayın geçen bölüm deki eski fotosu.
Resmen hayalimi yaşıyordum amina koyayim. Sevdiğim ve Cadı'm yanımdaydı lan. Aklım halen bu gerçekliği kavrayamıyordu ve beynimi sikiyordu.
Dolunay ı avm deki oyun yerine bırakıp Aykut ile başbaşa sinemaya gittik. Amaç film izlemek değildi yani.
Tabi animasyon filmine kim girecek? Çocuklar. Ve çocuklar bu saatte okulda...
Tek başimiza oturup ışıkların sonmesini bekledik. Işıklar söndüğü an dudaklarima yapışan sevgiliyi özlemleri ile öptüm.
Eve döndüğümüzde Aykut un annesi 1982923947497 kere aramış ve bizi kalp krizi geçirmeye zorlamıştı. Tabi kartlari kırdık. Izleri sildik. Polise gidemezlerdi. Çocuğun annesinden yasal iznimiz vardı. Istediğimiz yere gidebilirdik.
Yemek yedikten sonra televizyonun karşısına oturup en sevdiğim şeyi yaptık. Dolunay ile çizgi film izlemek.
Aykut cebinden bir fotoğraf çıkartarak "Bunu gördün mü ?" Dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafı görünce gözlerim doldu. Dolunay ile çekilmiş ilk fotoğrafımızı bulmuştu. (Y/N maşallah deyin)
"Bu gerçekten çok güzel." Dedim. "Senin gibi."dedi ve dudaklarima bir yol çizdi.
