မွားယြင္​းျခင္​းဟု မဆိုႏိုင္​​ေသာ္

Chapter~2~

"ညီ ကိုႀကီး hledan center သြားမလို႔ လိုက္​မလား"

"မလိုက္​​ေတာ့ဘူး ကိုႀကီး လမ္ထိပ္​မွာ မုန္​႔သြားစားမလို႔ "

"အဲ့ဒါဆို ကိုႀကီး သြားၿပီ​ေနာ္​ညီ"

မ​ေန႔က ​ေ​ေမ​ေမ ႏွစ္​ပတ္​လည္​ ဟင္​းးးး

ကြၽန္​​ေတာ္​က လက္​႐ွိ အသက္​ ၁၈ ကိုႀကီးက ၂၂

၁၀တန္​းမွာ အမွတ္​နည္​းလို႔ ​အ​ေဝးသင္​​ေနတာရမွာ​ေလ

အမွတ္​နည္​းဆို အလုပ္​​ေတြမ​ေကာင္​းတာ​ေလ

အခု​ေတာ့ ဥပ​ေဒပထမႏွစ္​​ေျဖထားတာ​ေပါ့

​ေအာင္​စာရင္​းက ဒီလ ၂၉ရက္​ထြက္​မယ္​ဆိုပဲ ရင္​​ေတာ့ခုန္​တာ​ေပါ့​ေနာ္​

​ေတြးတာ​ေတြရပ္​ၿပီး စက္​ဘီးထုတ္​​ေနတုန္​း

"ကို​ေလး ဘယ္​သြားမလို႔လဲ"

"လမ္​းထိပ္​က ကိတ္​ဆိုင္​ပါ ႀကီးနန္​း"

"စက္​ဘီးသတိထား အံုး​ေနာ္​ ကို​ေလး"

"ဟုတ္​ ႀကီးနန္​း သားသြားၿပီ​ေနာ္​"

စက္​ဘီးနင္​းရတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ အႀကိဳက္​ဆံုးထဲက တစ္​ခု ကြၽန္​​ေတာ္​ အသက္​ျပည္​့ထဲ က လိုင္​စင္​
ကိုင္​ၿပီး ကား​ေမာင္​းရတာမို႔ စက္​ဘီး မစီးျဖစ္​တာၾကာၿပီ​ေလ

အ​ေတြး​ေကာင္​း​ေနတုန္း ​ေ႐ွ႕မွ ကား​ေကြ႔လာတာကို မျမင္​မိ​ေပ

က်ီြ ဒုန္​း အားးးးး

"​ေကာင္​ငယ္​​ေလး ဘာျဖစ္​သြား​ေသးလဲ"

ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေခါင္​း​ေလးကို အသာလုွပ္​ၿပီး ​ေခၚ​ေန​ေသာ လူတစ္​​ေယာက္​

ကြၽန္​​ေတာ္​ သူ႔ကို​ေသခ်ာမျမင္​ရပါ

​ေနာက္​ဆံုးကြၽန္​​ေတာ္​သိလိုက္​တာက သူကြၽန္​​ေတာ္​ ကို ​ေပြ႔ခ်ီၿပီး ကားထဲ ထည္​့လိုက္​တာပင္​

~~~~~~~~
႐ွားထက္​စံ 's pov
႐ွားထက္​စံ ကားကို​ေကြ႔လိုက္​တုန္​း ​ေငး​ၿပီး စက္​ဘီးနင္​း​ေနတဲ့ ​ေကာင္​​ေလးကို ျမင္​လိုက္​မိတာနဲ႔
တစ္​ၿပိဳင္​နက္​ ကားကို ဘရိပ္​အုပ္​လိုက္​​ေသာ္​လည္​း ဒုန္​း ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔ အားးးးး ဆို​ေသာ
​ေအာ္​သံနက္​ပါ ၾကားလိုက္​ရသည္​။