မွားယြင္​းျခင္​းဟု မဆိုႏိုင္​​ေသာ္

Chapter~3~

႐ုတ္​တရက္​ ဖုန္​းဝင္​လာ​ေသာအသံက
စစ္​တု​ေမာင္​ကိုအာ႐ုံကိုျပန္​စုစည္​း​ေစသည္​။

ဟိုက​ေလးက​ေတာ့ျပန္​သြားၿပီ
ဖုန္​းကို​ေကာက္​ကိုင္​ၾကည္​့​ေတာ့
စစ္​တုရင္​

"ညီ ဘာကိစၥလဲ"

"ကြၽန္​​ေတာ္​က ႐ွားထက္​​ေမာင္​ပါ
ဒီဖုန္​းပိုု္င္​႐ွင္​က ​ေဆး႐ုံ​ေရာက္​​ေနလို႔ပါ"

စစ္​တု​ေမာင္​ စ္ိတ္​ပူသြားသည္​။
သူထြက္​လာတုန္​းကအ​ေကာင္​းႀကီး႐ွိ​ေနတာကို

"ဟုတ္​ၿပီ အစ္​ကိုဘယ္​ကိုလာခဲ့​ေပးရမလဲ"

"×××××​ေဆး႐ုံပါ"

"ဟုတ္​ၿပီ"

စစ္​တု​ေမာင္​လည္​း ကား​ေပၚအျမန္​တက္​ၿပီး
ထြက္​လာမိသည္​။
​ေဖ​ေဖကို ဆက္​ရင္​​ေကာင္​းမလား
မဆက္​ပဲထားတာက ပို​ေကာင္​းမွာပါ

ဘာမွမျဖစ္​ပါ​ေစနဲ႔

ဆု​ေတာင္​းရင္​းသာ ကားကို​ေမာင္​းလာမိ​ေနသည္​။
*****
စစ္​တုရင္​ တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း မ်က္​လံုးကို ဖြင္​့ၾကည္​့မိလိုက္​​ေတာ့​ေတြ႔ရတာက
အျဖဴ​ေရာင္​မ်က္​ႏွာက်က္​ႀကီး

​ေဘးကိုလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
လူႀကီးတစ္​​ေယာက္​
ဖုန္​း​ေျပာ​ေနတဲ့ပံုပင္​
​ေခ်ာတာထက္​ တည္​ၿငိမ္​တဲ့ပံုပင္​
တိက်ျပတ္​သားတဲ့ မ်က္​ႏွာအနားသတ္​
မခြၽန္​ဘဲ ​ေလး​ေထာင္​့စပ္​စပ္​ပံုျဖစ္​​ေနသည္​။
မ်က္​လံုးကလည္​းအ​ေန​ေတာ္​
ႏွာ​ေခါင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းက လည္​း ​ေယာက္​်ားဆန္​လွ​ေပသည္​။
သူ႔ကိုၾကည္​့ရင္​း ကိုယ္​့ဘာငါကို​ေတာင္​အားငယ္​လာသည္​။
ခပ္​ညိဳညိဳအသားအ​ေရက​ေယာက်ာ္​းပိုဆန္​​ေစသည္​။
ျခံဳငံု​ေျပာရရင္​ စစ္​တုရင္​​ေတြ႔ဖူးသမ်ွထဲမွာ
သူအ​ေခ်ာဆံုးပင္​

႐ုတ္​တရက္​ဖုန္​း​ေျပာၿပီး​ေတာ့ သူဒီဘက္​ကိုမ်က္​ႏွာလွည္​့လာၿပီး
စစ္​တုရင္​နဲ႔အၾကည္​့ခ်င္​းဆံုသြားခ်ိန္​မွာ

"ဒိန္​း ဒိန္​း ဒိန္​း"

ႏွလံုးက အျပင္​ကို​ေဖာက္​ထြက္​လာမည္​လို႔​ေတာင္​ထင္​မိသည္​။