DİKKAT! Yaramaz İkizler #DİKKAT!ikizler Serisi 1

5 BÖLÜM (KARDEŞLER)

Yeni bölümün geleceğini söylemiştim sadece biraz işim kalmıştı onları da hallettim ve yayınladım iyi okumalar dilerim:)

****

Can'ın ağzından

Karşımdaki denize baktım aynı renk yanımdaki kızın gözlerinde vardı. Ve aynı ışıltı mutluyken hemen gözbebeğinin ortasında beliriyordu ve ben onun gözünde o ışıltıları yalnızca mutlu olduğunda görmek istiyorum üzüldüğünde değil en büyük mutluluğunu yaşadığında görmek istiyorum siz şimdi madem bu kadar ikizini seviyorsun neden sürekli onun canını yakıyorsun diyorsunuz dur? Ama bir şey var siz hiç bir insanı o kadar sevipte nasıl göstereceğinizi bilmediğiniz bir zaman oldumu o benim tek değneğim tek sığınağım o olmadan benim bir yanım eksikti. Onu paylaşamıyordum paylaşamazdım o benim ikizimdi erkeklerin ilk aşkı hep annesi olurmuş kızlarında babası ama bizim ilk aşkımız birbirimiz biz birlikte büyüdük yaralandık annemiz olmadı babamız işte olurdu ve biz yaralarımızı kapatmayı öğrendik yanan ellerimizi, kanayan dizlerimizi ve ateşlendiğimizde hep o anlar için ilaçlar aradık hayatınızın en zor anı oldu mu hiç kimin olmamıştırki 9 yaşındaydım cansu ateş içinde üşüyorum diyip yorganı üstüne kadar örtüğünde ben onun başında ağlayıp bilgisayardan onun hastalığı için ne yapacağıma baktım normalde Neriman Teyze bize yardım ederdi ama o gün annem onu işten kovmuştu babam gece çalışacağını söylediği için evde yoktu yanımda ateşten nerdeyse bayılma derecesinde olan ikizim ve yalnızca evde biz ve annem var bir insan annesinden korkarmı korkuyordum ona durumu anlatmaktan korkuyordum bilgisayarda yazılan şeyleri okuyup kendi çapımda onu tedavi etmeye çalıştım üstündeki yorganı atarak onun üşüyorum demesine rağmen atmadım üstüne onu banyoya götürmeliydim ama o kadar güçlü değildim hıçkırıklarımın ardından onu uyandırmaya çalışıp banyoya götürmeye çalıştım sonunda banyoya götürüp soğuk suyu açtım. Soğuk su bir an akmasıyla geri sıçrarken onu tutup sarıldım soğuk suyun altında üşümeme rağmen onun için durdum benim sarılmamla gevşeyip kendini bana bıraktığında o suyla akan yalnızca bizim çocukluğumuz olmuştu belki bizim şuanki yaramazlığımız da ondandı. Yaşayamadığımız çocukluğumuzu yaşamak içindi ama her zaman yaptığımız her yaramazlık sonrası alınan cezalar ağırlaşmıştı küçükken yasak edilen bazı şeyler şimdi yok oluyordu ama biz her şeye rağmen asla yaramazlıktan vazgeçmedik çünkü biz yaptığımız her yaramazlıktan sonra çocukluğumuza döndük her yaramazlık içimizde küçük bir kalp atışı oluşturdu yanımdaki mavinin en güzel tondaki deniz gözler, sapsarı kumsal misali sarı saçlı ikizime döndüm çok güzeldi en güzeli de çok saftı kalbi en büyük saflığı gösteriyordu. Hafif gülümseyerek

"9 yaşımızda başladık yaramazlığımıza." Bana baktı yüzün de beliren hüzünle yüzümdeki gülümseme hemen soldu mutluluktan uzak bir gülümsemeyle

"Ona olan hırsımızla başladık!" benimde yüzümde hüzün oluşurken

"Ve yine ona olan hırsımız bizi kötü yaptı ama böyle bile biz okulun iki yaramazı olduk bir de maceracı ikizler olduk biz onun yüzünden çok şey olduk ama herşeyden önce biz onun yüzünden birbirimizin kıymetini anladık hemde ikimiz kimsenin bilmediği bilgileri öğrendik tek başımıza kimseye muhtaç olmadan!" Yüzü önündeki denize dönerken mavi denize bir damla su göndererek o mavi şelalesinden bıraktı yine denize

"Yapma o denizin suyu çok fazla sende akıtma o denize şelalelerini!" yüzünde beliren gülümsemeyle

"Galiba yaramaz ikizler olarak fazla mızmızım." ona bakıp

"çok fazla hani o güçlü kız! hani o cesaret dolu kız!hani o okulun kraliçesi!"yüzündeki gülümseme daha fazla artarken kahkahaları uçurumun kenarında yankı yapıyordu içimdeki mutluluk tohumlarını bırakıyordu ve bu beni en büyük mutluluğuma adım adım yaklaştırıyordu.