Kiss Me {L.S.}

Hoofdstuk 21

Louis P.O.V.

Ze gaan een paar meter verderop staan. Ik zie Ashton nerveus naar zijn voeten kijken. Dan begint hij met praten. Ik zie zijn lippen bewegen. Ik ben nooit goed geweest in liplezen. Dus ik weet niet wat hij precies zegt. Harry legt zijn hand op Ashtons schouder en kijkt hem medelevend aan. Ze komen weer terug. 
"Waarom wou je Harry spreken?" Vraagt Luke. 
"Niks." Antwoord Ashton veel te snel. Luke haalt zijn wenkbrauwen op. 
"Louis en ik moeten gaan. Fijn dat jullie je excuses hebben aangeboden we gaan proberen jullie te vergeven. Wat best moeilijk word aangezien jullie ons probeerde te vermoorden." 
"We hadden eerst gekeken of jullie in de schuur zaten." Zegt Callum. 
"Ja, alleen het leuke is dat wij daar een geheime schuilplaats hadden waar jullie niks vanaf wisten." Harry pakt mijn hand en we lopen samen weg. 
"Wat zei Ashton tegen je?" Vraag ik. 
"Hij zei dat hij me leuk vind." 
"Heb je ook gezegd dat je dat al wist?" 
"Nope." 

"Waarom niet?" 
"Geen idee eigenlijk." 

"Oké, welke film zullen we kijken?" Vraagt Harry aan me. Ik lig op de bank met een zak chips in m'n hand. 
"He wey he hooksh." Zeg ik met volle mond.
"Watte?" Vraag Harry. Ik kauw op de chips die in mijn mond zitten en slik ze door. 
"The way he looks." Ze ik nog een keer.
"Waar gaat hij over?" 

"Over twee jongens, de een is blind en de ander niet. En dan worden ze verliefd op elkaar." 

(Het is echt een leuke film, hier is de trailer.) 

"Staat hij op Netflix?" 
"Volgens mij wel." 

Hij opent Netflix en zoekt de film op. 
"Yep, hij staat er op." 
"Klik erop dan." 
"Ey rustig Boo." 
De film begint en ik kruip tegen Harry aan. 
"Ik heb je gemist." Mompel ik. 
"Ik jou ook." Zegt hij en hij geeft een kusje op mijn haar. 

We zijn klaar met het kijken van de film. We hebben er niet heel veel aandacht aan besteed omdat we de hele tijd aan het knuffelen waren. Niet dat ik dat erg vond. Het was een fijn gevoel. Ik kijk naar Harry. Hij is zo ontzettend knap. Ik snap nog steeds niet dat hij op mij verliefd kan woorden. Meestal word een knap iemand op een knap iemand verliefd. Maar nu is het een knap iemand die verliefd is op een lelijk iemand. 
"Wat is er Lou?" Vraagt Harry.
"Waarom ben je eigenlijk verliefd op mij?" 

"Wil je dat echt weten?" Ik knik langzaam. "Omdat je iets bijzonders hebt. Toen ik je met je zusjes over de camping zag huppelen hoopte ik al dat je met je ouders mee zou komen naar de receptie. En dat deed je. Ik was daar zo blij mee. Ik zag hoe je naar me keek en door die blik begon ik je nog leuker te vinden. je kwam later die dag terug om naar de karretjes te vragen. Ik zei dat ze op waren zodat ik wat tijd met je door kon brengen. Ik weet het het klinkt dom maar ik vond je gewoon zo leuk." 

Het is een half uur later en hij is nog steeds aan het vertellen. Elk woord dat hij zegt komt bij me binnen. En bij elk woord heb ik het gevoel dat er meer tranen komen. Ja, ik ben aan het huilen. Omdat ik zo gelukkig ben. De manier waarop hij het verteld, ik weet niet waarom maar ik weet gewoon zeker dat hij alles meent. 
"En daarom ben ik zo verliefd op je geworden. Door al die kleine gebeurtenissen." Zijn hoofd komt dichterbij de mijne en hij kijkt me recht in m'n ogen aan. 

"kiss me." Fluister ik. 

~Einde~

Dit was het dan. Heel erg bedankt voor het lezen van mijn boek. 

Er komt nog een epiloog.

Ik vond het heel leuk om dit boek te schrijven. Ik kan me nog herinneren hoe blij ik was toen ik 1k lezers had. En nu heb ik er 4.6k!! Ik heb het boek laatst een keertje gelezen en het was echht heel slecht. Ik snap niet hoe jullie het hebben vol gehouden om tot dit hoofdstuk te lezen. Maar in ieder geval bedankt.