Jet black heart || A.F.I

8.

Pov Ashton

'Wie is het?' Ze zucht en pakt mijn handen vast. 'Wordt alsjeblieft niet boos, beloofd?' Ik haak mijn pink in die van hare en knik.

'Het is Luke.' Ik glimlach even en ze zucht. 'Wat als hij mij niet leuk vind Ash?' 'Vast wel, ik ken hem goed genoeg daarvoor.'

Ze glimlacht even en ik ren weer naar de kelder. 'Oké Luke ze vind je ook leuk.' Hij begint helemaal te blozen en ik grinnik even.

'Vraag haar op date man, morgen of zo.' Hij knikt en we spelen verder.

.

De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door de jongens waardoor ik grinnik.

'Het is weer tijd voor school, wake up sunshine.' 'Zo ben je echt eng Michael, stop.' Hij grinnikt en rolt van mij af.

Ik pak wat kleren en kleed mij om in de badkamer. Ik doe een paar armbandjes om en loop de badkamer uit.

'Moet ik wat pannenkoeken bakken?' De jongens knikken enthousiast en ik schud lachend mijn hoofd.

Als ik de laatste pannenkoek op de stapel leg zet ik het bord voor de jongens neer. 'Bedankt Ash.'

'Bedankt mama Ash.' 'Cal sukkel.' Ik grinnik en leg zelf ook drie pannenkoeken op mijn bord. 'Eet smakelijk.'

.

Eenmaal op school hebben we mentorles en heb ik met de mentor, meneer North, overlegt dat ik het aan de klas ga vertellen.

Ik stap zenuwachtig de klas in en neem plaats naast Michael.

'Je gaat het gewoon vertellen, oké? Niks moeilijks aan. Ik heb het ook nog niet gedaan, maar ik ga het zo ook doen, oké?'

'Dus je gaat het ook vertellen?' 'Ja, ik moet het ooit doen.' Ik knik en ik stap voor de klas.

'Ashton hier wil jullie wat vertellen, wel een beetje respect graag. Vertel maar Ashton.'

'Uh, ik ga het gewoon kort houden, denk ik. Ik ben bi, ik val op jongens en meisjes.'

'Ha! Vieze homo.' 'Weg ermee, wij willen geen homo's in deze klas.' Ik krijg tranen in mijn ogen en meneer North spreekt de jongens aan.

'Als jullie geen homo, of bi, of lesbie of wat dan ook in de klas willen, willen jullie mij vast ook niet in de klas.'

Michael staat op en iedereen kijkt hem stomverbaasd aan.

'Ik ben ook bi, jammer he? Nou, kom Ashton. Wij gaan elkaar even aflebberen, aangezien wij vieze homo's zijn. Doei!'

Michael trekt mij mee de gang op en ik val huilend in zijn armen. 'Het komt goed Ash, ik help je hierdoor heen.'

'We helpen elkaar Mike, want ze accepteren ons beide niet.' Ik hoor een deur dichtvallen en vervolgens nog twee paar armen om ons heen.

'Het spijt ons jongens, zullen we teruggaan?' Michael pakt mijn hand vast en we lopen samen het lokaal in.

'Oh kijk, homo 1 en homo 2 hebben elkaar al ontmoet.' 'Houd je bek dicht.' Sis ik. Hij houdt beschermend zijn handen in de lucht en ik ga voor hem staan.

'Ik mag dan misschien een vieze 'homo' zijn, maar ik maak mensen er tenminste niet enorm onzeker over. Ben je nu trots?'

'Iedereen trouwens! Ik weet wel wat jullie denken: oh wat vies, biseksueel zijn. Want je lebbert meisjes én jongens af. Ik kijk naar persoonlijkheid, niet naar geslacht.'

'Ik wil even zeggen dat ik heel veel respect voor je heb Ashton, en Michael ook.' 'Bedankt Lilia, er is dan tenminste iemand die er oké mee is.'

De jongens van net zuchten en grinniken even. 'Het blijven beide vieze flikkers.'

'Dan ben ik liever een 'vieze flikker' dan dat ik jouw persoonlijkheid zou hebben.'

'Ga zoenen dan, bewijs dat je bi bent.' 'Ik hoef jullie niks te bewijzen! Ik ga niet met Michael zoenen om jouw te laten zien dat ik bi ben.'

'Ash, rustig aan. Hij is het niet waard.' 'Ach rot toch op.' Ik druk de jongens aan de kant en loop de gang op.

Ik zak daar huilend tegen de muur aan en bijt op mijn lip. Wat had ik toch verwacht? Dat zij mij wel zouden accepteren?

'Ash!' Ik kijk op en zie Michael aankomen rennen. 'Ashton, het spijt me.' 'Het is niet jouw schuld Michael, het is de schuld van die vieze klootzakken.'

Hij gaat naast mij zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Waarom is het leven zo oneerlijk Mikey?'

'Geen idee, Ash.' 'Sorry trouwens, ik doe net alsof ik de enige ben die zo wordt behandeld maar jij zit er natuurlijk ook mee.'

'Klopt, maar ik heb geen pestverleden gehad, als ze jou iets aan doen mep ik ze in elkaar.' Ik grinnik even en hij kijkt mij lang aan.

Zijn lippen zijn zo mooi, en ze lijken zo zacht. We leunen beide naar voren maar worden ruw onderbroken door Luke en Calum.

'Wij mogen alvast weer naar de volgende les, komen jullie mee?' We knikken en Michael pakt mijn hand vast.

We lopen beide blozend als een malle achter de anderen aan en nemen plaats achterin de klas.

.

In de pauze zitten we buiten, want het is lekker weer. 'Ash? Kunnen we vanmiddag weer bij jou?'

Ik grinnik even en knik. 'Lauren is er ook, daarom vroeg je het volgens mij of niet?' Hij knikt beschamend en ik giechel even.

'Nee, maar dat kan wel. Komen jullie ook?' Michael en Calum knikken enthousiast en ik stuur mama even een berichtje.

.

We zitten op de fiets onderweg naar mijn huis en we schieten niet echt op, want iedereen gaat aan Luke hangen.

'Jongens laat mij eens los, ga zelf fietsen.' Ik laat hem los en ik zie mijn huis al in de verte. 'Luke! Je lover is er ook!'

Hij bloost en ik zet mijn fiets in de schuur. De andere jongens volgen mijn voorbeeld en we lopen naar binnen.

'Ben thuis!' 'Woonkamer!' Ik loop de woonkamer in en zie dat Lauren alleen FIFA speelt.

'Waar is Harry?' 'Bij Levi, mama is nog aan het werk maar dat weet je denk ik wel.' Ik knik en plof op de bank.

Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een mail heb, ik krijg nooit mails. Het is een mail van Modest.

'Jongens ik heb een mail!'