တိမ္လႊာ မနက္ေစာေစာစီးစီးအလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။ အလုပ္႐ႈပ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဒီေန႔ 'ကို' နဲ႔ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖို႔လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ယူသြားဖို႔မုန္႔ေတြျပင္ေနသည္။
"ထမင္းလိပ္၊ sandwich၊ Coffee၊ Strawberry cake ၊ေရသန့္ဘူး၊ ပန္းသီး၊ လိေမၼာ္သီး၊ သစ္ေတာ္သီး၊ စပ်စ္သီး၊ ok ၿပီးၿပီ"
"သား ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
"ေမေမ ႏိုးလာၿပီလား သား 'ကို' နဲ႔ picnic ထြက္မလို႔ ေေမေမနဲ႔ေဖေဖ့အတြက္ ထမင္းလိပ္နဲ႔ကိတ္ ကိုေရခဲေသတၱာထဲမွာထည့္ခဲ့တယ္ စားခါနီးမွ microwave နဲ႔ေႏႊးစားလိုက္ေနာ္"
"ေအး သားေလး အသြားအလာလည္းသတိထားဦး မင္းအေဖေတြ႔သြားရင္မလြယ္ဘူးေနာ္ သားေလး"
"ဟုတ္ ေမေမ သားနားလည္ပါတယ္"
ေမေမနဲ႔စကားေျပာေနတုန္း အိမ္ေ႐ွ႕ကကားသံေၾကာင့္
"ေကာင္းကင္လာၿပီထင္တယ္ သားေလး"
"ဟုတ္တယ္ ေမေမ သားသြားၿပီေနာ္"
"ေအး ေအး သားအျပန္ေနာက္က်မယ္ဆို ေမ့ေမ့ကိုဖုန္းဆက္ေနာ္"
"ဟုတ္ တာတာ့"
တိမ္လႊာ ကားေပၚေရာက္ေတာ့
"ကေလး ျခင္းအႀကီးႀကီးနဲ႔ မုန္႔ေတြအမ်ားႀကီးလုပ္လာတာလား"
"မမ်ားပါဘူး 'ကို' ရဲ႕"
"ကေလးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါကြာ ႏွစ္မ်ိဳးေလာက္ဆိုေတာ္ၿပီေပါ့"
"ရပါတယ္ 'ကို' ကလည္း ကြၽန္ေတာ္မပင္ပန္းပါဘူး"
"ကေလး"
"ဟင္ ေျပာေလ"
"ကိုယ့္ကိုစကားေျပာရင္ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မေျပာပါနဲ႔လား"
"အဲ့ဒါဆိုဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ"
"တစ္ခုခုေပါ့ကြာ ကေလး အဆင္ေျပသလိုေပါ့ ဥပမာ တိမ္ ဆိုရင္ေရာ"
"အဲ့ဒါႀကီးကမိန္းမမဆန္ဘူးလား"
"မဆန္ပါဘူး နားေထာင္ေကာင္းပါတယ္ ေနာက္အဲ့လိုဘဲသံုးေနာ္"
VOUS LISEZ
"ေကာင္းကင္ရဲ႕တိမ္" (Complete)(Unicode+Zawgi)
Roman d'amourအခုမွ ပထမဦးဆံုးေရးတဲ့ficျဖစ္တာေၾကာင့္ ဖတ္ၿပီးရင္ ေဝဖန္ေပးၾကပါ
