Chapter: 4

613 54 7
                                    

Ειχε περασει μια εβδομαδα απο το ραντεβου μου με τον Μαθιου.Με ειχε τρελανει στα μυνηματα αλλα εγω δεν του απαντουσα.Δεν ειχα το κουραγιο,νιωθω πραγματα για αυτον αλλα ξερω πως δεν προκειτε να γινει κατι και γιαυτο θα προσπαθισω να τον διαγραψω απο το μυαλο μου,απο τη ζωη μου,απο παντου.Η φωνη της μητερας μου με εβγαλε απο τις σκεψεις μου.

«Ερικ,κατεβα κατω,ο μπαμπας σου θελει να μας μιλησει»

«Ερχομαι»

Κατεβηκα κατω και κατευθηνθηκα προς την κουζινα και ακουσα τους γονεις μου να συζητουν.

«Μα πως θα του το πουμε»λεει η μαμα μου στον πατερα μου.

Εγω μπαινω μεσα και τους διακοπτω απο την συζητηση.

«Να μου πειτε τι;»τους ρωταω με απορια.

Και τοτε παιρνει τον λογο ο Πατερας μου.

«Να,Ερικ ξερεις πως με την δουλεια μου δεν τα παω καλα...και πως ψαχνω για καποια αλλη δουλεια.»

«Συνεχισε...»

«Λοιπον,βρηκα καινουργια δουλεια με τα τριπλασια λεφτα.»

«Αληθεια;Χαιρομε πολυ για εσενα!»

«Ναι αλλα το προβλημα ειναι πως η δουλεια ειναι στην αλλη ακρη της πολεις και θα πρεπει να μετακομισουμε καπου πιο κοντα.»

«Δηλαδη;»

«Δηλαδη σημενει πως θα πρεπει να αλλαξεις και σχολειο.»

Δεν ειπα τιποτα,απλα ετρεξα στπ δοματιο μου και εκλεισα την πορτα.Μετα απο λιγη ωρα η μαμα μου μπηκε μεσα και ηρθε και εκατσε διπλα μου.

«Πως νιωθεις;»

«Δεν ξερω,περιεργα.»

«Αγαπη μου ξερω πως θα σου λειψουν οι φιλοι σου αλλα εκει θα μπορεσουμε να εχουμε μια καλυτερη ζωη,με ολες τις ανεσεις.»

«Μαμα θελω να σου πω κατι.»

«Ναι φυσικα.»

«Εμμμ ε-ειμαι γκεϊ.»

Η μαμα μου τοτε χαμογελασε και με κοιταξε στοργικα στα ματια.

«Το ξερω γλυκε μου και ο πατερας σου το ξερει και θελω να ξερεις πως σε υποστιριζουμε.»

Ανακουφιση.Νιωθω ενα τεραστιο βαρος να εξαφανοζεται απο το σωμα μου.Αγγαλιασα την μητερα μου.

«Ποτε μετακομιζουμε;»την ρωτισα.

«Σε τρεις μερες.»μου απαντησε και εφυγε απο το δωματιο.

Εγω αμεσως πηρα το τηλεφωνω μου και εστειλα μυνημα της Ολιβια.

Εγω:
*Θελω να μιλησουμε.*
Thebestssisolivia💖
*Ναι και εγω.Σε 10 στο γνωστο σχολειο.*

Τελειωσαμε την συζητηση μας και αφου χαιρετισα τους γονεις μου ξεκινησα την διαδρομη για το σχολειο.

Καθως περπατουσα προσεξα οτι ειχε λυθη το κορδονι μου ετσι καθησα στο πεζοδρομιο για να το δεσω.Οταν γυρισα ειδα ενα γνωστο αυτοκινητο να πλυσιαζει.Οταν αναγνωρισα το αυτοκινητο η καρδια μου αρχισε να αυξανει τους χτυπους της και τα χερια μου αρχησαν να τρεμουν.Ηταν εκεινος,με τα ξανθα ισια μαλλια του και τα γαλαζια του ματια.

Κατευηκε απο το αυτοκινητο και με πλησιασε.

«Ερικ,γεια!πως εισαι;Εδω και μια εβδομαδα σε ψαχνω και εσυ δεν μου απαντας τα μυνηματα.»

«Οο γεια Μαθιου,ναι ναι μια χαρα,αληθεια δεν το προσεξαα,πρεπει να φυγω τα λεμεεε»

Του ειπα σαν να ειχα δεμονιστη και αρχισα να τρεχω μακρυα του για ακομα μια φορα.Γυρισα να τον κοιταξω και τον ειδα να γελαει.Μολις ειδα αυτο το θεαμα βουρκοσα γιατι ηξερα πως ποτε δεν θα γινει δικο μου.

Τελικα εφτασα στο σχολειο και μολις με ειδε η Ολιβια ετρεξε να με αγγαλιασει.

«Ολα καλα;»την ρωταω και ηταν φανερα στεναχορημενη.

«Οχι ακριβως.»απαντησε

«Ξερασε τα ολα.»

«Ερικ,οι γονοις μου τελικα θα υπογραψουν διαζυγιο και πρεπει να μετακομισω με τον μπαμπα μου στην αλλη ακρη της πολεις.Θα φυγω απο το σχολειο.»

«ΟΜΓ ΟΜΓ και εγω μετακομιζω στην αλλη ακρη της πολεις!»της απαντησα

«Περιμενε τι;γιατι;πως;»με βομβαρδιζε με ερωτησεις.

«Ο μπαμπας μου βρηκε καλυτερη δουλεια και θα μετακομισουμε κοντα.»

«Αρα δεν υπαρχη προβλημα,θα ειμαστε στην ιδια ταξη»μου ειπε.

«Ναι!»της απαντω με ενθουσιασμο.

«Βασικα υπαρχη προβλημα...»

«Ωχχ...λεγε»της λεω.

«Εκεινο το σχολειο,ειναι το σχολειο της Γκρεϊση της ξαδερφης μου.Οι παρεα που βγηκαμε μαζι τις προαλλες,πανε ολοι σε εκεινο το σχολειο.Αρα θα ειναι και ο Μαθιου εκει.»

Γαμωτο.

[...]






Γεια σας!Λοιπον,ευχαριστω παρα παρα πολυ για τα 58 reads πραγματικα δεν το περιμενα!Αν θελετε γραψτε κατω στα σχολεια τι πιστευετε για την ιστορια μου μεχρι τωρα!Παντως να ειστε ετοιμοι για μερικα τεραστια plot twist τα οποια πλησιζουν😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏👌

The Crush[boyxboy]Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα