ELITES SERIES: RETURNED

Sneak Peak!!

NOT SUITABLE FOR YOUNG AGE!!

ELITES: RETURN

I ran as fast as I can, not bothering where my feet would take me. The breeze started to in tack my stomach, the grasses and shrubs, sticking to my bare foot make me want to wince but the idea of stopping makes my body feel numb for what the outcome may happen.

My tears are nonstop, my breathing is as heavy as my footsteps on the ground. I called all the saints I know, the prayers I've been praying since childhood till now. I pray for the safety of my self from the devil that is following me. I can hear the steps from my back, I tried not a sob escape from my lips as I try to save myself.

"Run baby.. Run as fast as you can and make sure I won't see you." The playful voice of him made my knees tremble.

"Conan."

Pumikit ako ng mariin at saka nag tago sa malaking puno. Ultimo pag hinga ay gusto ko pigilan para hindi maka gawa ng ingay. Nanginginig ang mga kamay na niyakap ko ang sinapupunan at saka nanalangin na sana.. Sana may makakita sa akin at iligtas ako mula sa kanya. Ang mga ingay na naapakang dahon at tangkay ang nagpa takot sa akin. Malapit lang siya. Alam ko. Ramdam ko.

Hindi ko alam kung nasaan ako at paanong andito ako sa gubat. Pero sisiguraduhin ko na makaka ligtas ako. Para sa nag hihintay sa akin at para sa munting buhay na nasa sinapupunan ko. Hindi pa ako pwede mamatay. Hindi ako papayag.

Ang panlalamig ng mga palad ko at pag tulo ng malalamig kong pawis ang nag papatunay na malapit pa rin sya. Naririnig ko ang bawat pag hakbang nya, hanggang sa lumayo ang mga yapak nya ay saka ako muling tumakbo paibang direksyon. Ang pakiramdam na pinupunit ang dibdib ko sa sakit, isipin pa lang na maaring ito na ang huling beses na maririnig ko ang mahal ko. Na ito na ang huling pagkakataon na kasama ko sya parang napapatud na ang pag hinga ko. Tama na ang ilang taong pag durusa sa kanya. Tama na ang ilang taon na pag titiis ko sa paniniwalang kaya ko tiisin ang lahat dahil sa mahal ko siya.

Pag labas ko ng gubat ay ang pag tunog ng isang busina. Nasisilaw na tinignan ko ang sasakyan at naluha ng makita ko ang isang kaibigan na hingal at naka titig sa akin. Yung mala honey nyang mata na bakas ang nag aapoy na galit.

Saka ko na lamang naramdaman ang samu't saring pakiramdam ng lumapit siya sa akin at yakapin ako ng mahigpit, kasabay non ay ang pag papasalamat ko sa kanya ay ang pagka wala ng malay ko.

--

He's in the house babies.