《THE♧END》🌹🌸Цэнхэр●Тэнгэр🌸🌹

🌸🌹Title-12🌹🌸

Би: Жонханаа
Жонхан: Яасан?
Би: Хичээлээ хийхгүй юмуу?
Жонхан: Чамайг ингээд л хараад байж байх надад сайхан байна.
Би: Хнн тэнэг
Жонхан: Хайрт минь гэсээр тэр надруу ойртлоо.....бид үнсэлцэж эхэлхэд тэр аажуухнаар миний цамцан дотуур гараа хийн хөхийг минь базаллаа. Мхх амьсгаа минь давхцаж байна. Би яагаад сандраад байгаан болоо?.........үгүй ээ энэ сандрал биш харин догдлол юм байна.

Би: Жонханаа?
Жонхан: Зүгээрдээ надад итгэ.
Би: Гэхдээ энд эвгүй юм биш үү?
Жонхан: Энэ хэсэгт ямар ч хүүхэд ирдэггүй юмаа. Энэ хэсэг хориотой хэсэг болохоор........
Би: Тэгээд яагаад хоёулаа энд?
Жонхан: Хүүхдүүдээс хол байх гээд л тэд нар чинь шуугиад ядаргаатай шдээ.
Би: Хмм тэнэг
Жонхан: Шизүки хайртай шүү гэж хэлсэний дараа бид дахиад л үнсэлцэж эхэллээ. Хамаг бие минь халуу дүүгэж байна.....тэр миний юбакыг сөхөн дотуур хувцасны минь гаднаас эмзэг хэсгийг минь оролдлоо.....удалгүй надаас нэг зүйл гарах шиг боллоо би шээчихэж байгаа юм байхдаа. Аххх ямар ичмээр юм бэ?

Жонхан: Чи дөнгөж сая тавьчихлаа хайрт минь гэсээр тэр ёжтой нь аргагүй инээлээ.
Би: Тавих гэнээ?
Жонхан: Хххэ чиний энэ гаргаж байгаа царай чинь хөөрхөн юмаа.
Би: Би ичээд байнаа.
Жонхан: Зүгээрдээ надад итгээд нүдээ анихад л болно гэсээр намайг хойш нь хэвтүүлээд юбакыг минь улам дээшлүүллээ. Мхх би түүнд итгэж байна. Тэр намайг хэзээ ч гомдоохгүй байх.

Жонхан: Эхэндээ бага зэрэг өвдөх бхйх гэхдээ удалгүй зүгээр болчноо.
Би: Би чамд итгэж байнаа
Жонхан: Тэгвэл нэг, хоёр, гурав
Би: Ааааааххххх......хмммм миний дотор хатуу зүйл намайг өвгөсөөр орж ирлээ. Түүнийг орж ирэх мөчид өөрийн эрхгүй нүднээс минь нулимас урсан гарч байв.
Жонхан: Уучлаарай.
Би: Зүгээрээ.......одоо хөдөлж болноо.
Жонхан: Ойлголоо гэсээр тэр аажмаар хөдөлж эхэллээ. Удалгүй надад таалагдаж эхлэв. Охин биеэ энэ хүнд өгч байгаадаа би маш их баярлаж байна. Бид хоёрын харилцаа улам дотно боллоо. Энэ дэлхий дээр намайг түүнээс өөр хэн ч хайрлаж чадахгүй байх.

                +7хоногын дараа+

- Тэр өдрөөс хойш аль хэдийнээ 7хоног өнгөрчдээ. Үнэхээр гоё байнаа амьдрал цэцэглээл хххэ.

Жонхан: Хайртай юмуу?
Би: Хайртай
Жонхан: Хэр их
Би: Дэлхийгээс ч их
Жонхан: Хххэ
Би: Би нээрээ гэж хэлж дуусаагүй байтал гаднаас Жошуа, Сухён хоёр орж ирэв.
Сухён: Сайн уу?
Би: Сайн сайн уу?
Жонхан: Та хоёр нийлчихсэн юмуу?
Сухён: Гаххх үгүй
Жошуа: Үгүй ээ.
Би: Тэгээд цуг?
Жошуа: Санаандгүй таарсын
Сухён: Санаандгүй ч гэх шиг чи өдөр бүр намайг дагаад байдаг биздээ.
Жошуа: Үгүй шүү хөөё. 
Сухён: Хнн аргагүй л худалч юм даа. Уйлаад ирсэн охин болгоныг тэврээд л тллл
Жошуа: Надад яагаад итгэхгүй байгаан бэ? Тэнэг юм шиг л өөрийнхөөрөө зөрүүдлээд байх юм.  Чиний наад зан чинь миний тэвчээрийг барж байна!!!!!
Сухён: Ингээд бүр мөсөн дуусацгаая. Жинхэнээсээ салая
Жошуа: Тэгьё
Сухён: Тэврээд сүйд болоод байсан хүүхэнтэйгээ жаргаарай!!!
Жошуа: Тэгнээ тэгнэ надад чамаас сайхан охид олдоно мэдүү!!!!
Сухён: Тэнэг гөлөг гэж хэлэн тэр гараад явчихлаа. Жошуа сандал дээр суун цамцныхаа эхний товчыг тайлаад зангиагаа суллав.