Eenmaal buiten lopen we naar Harry's Range Rover en stappen in. Er valt een stilte en ik kan hem niet juist plaatsen.. Aangenaam is hij niet echt, maar nu onaangenaam is het ook weer niet. Nu ja.. Het is gewoon raar. Zachtjes draai ik aan de volume knop en ik hoor hoe Midnight Memories zachtjes door de autoboxen dreunt. Harry geeft een draai aan de knop zodat het meer galmt dan zachtjes dreunt en we zingen beide luid mee waardoor de stilte dus verbroken was. De tekst ken ik niet helemaal uit m'n hoofd dus weet ik soms echt niet wat ik zing en op die momenten lacht Harry zich een deuk, ik kijk hem dan quasi boos aan maar die blik houd ik niet lang vol wanneer hij me met zijn schattige puppyoogjes aankijkt. Dat deed hij vroeger ook altijd en hij is duidelijk niet vergeten dat hij zo altijd zijn zin krijgt.
Ik was zo gefocust op Harry, de muziek en mijn gedachten dat ik niet door had dat de auto gestopt was. Ik kijk naar buiten en merk op dat we midden in een veld staan. Wat is hier de bedoeling van!? Ik wil uit stappen maar net als een echte gentleman opent Harry de deur voor me, helpt me uit de auto en sluit de deur weer. Twee seconde later heb ik de bedoeling hiervan door en sla een hand voor mijn mond. "Vi-vind je het iets?" Vraagt Harry. Ik knik enthousiast. "Je bent het nooit vergeten." Zeg ik blij en hij knikt. "Natuurlijk niet!" Antwoord hij. Voorzichtig lopen we naar de korf waaraan een mega grote ballon hangt. Yup, een luchtballon. Ik herinner me het nog goed. Vroeger als kind keken ik en Harry vaak naar de lucht bij zonsondergang, meestal zaten we dan in het park, of de tuin.. Af en toe zagen we dan wel eens een luchtballon. Ik vertelde Harry dat ik dat ooit ook eens wou doen. Bij zonsondergang, in een luchtballon zitten. En kijk. Nog snel voor we instappen geef ik hem een stevige knuffel als bedankje, waarbij er duizenden vlinders ontploffen in mijn buik.
De man van de ballon stelt zich voor en blaast dan lucht in dat ding. Het gaat omhoog en ik schrik even door het vuur. De mand komt in beweging en ik voel hoe we de grond verlaten. Ik neem Harry's hand want ik ben eigenlijk wel bang, voor het opstijgen, stel dat je neerstort! Hazza knijpt er zachtjes in en ik knijp terug en glimlach even. Tien minuutjes later meldt de man dat we boven zijn en alles goed was verlopen. Ik laat Harry's hand zachtjes los en plaats hem naast de andere en draai mezelf zodat ik tegen de rand leun kijkend naar het prachtige landschap. Ik voel hoe Harry achter me komt staan en over me heen leunt. Ik krijg warme tintelingen door me heen wat het nog mooier maakt. "Bedankt Harry, dit is gewoon perfect." Fluister ik. "Alles voor jou." Fluistert hij terug wat me doet smelten. Ik heb zijn charmes zo gemist. Ik kan niet beschrijven hoe blij ik ben hem terug dicht bij mij te hebben. Ondertussen heeft het prachtige landschap zich al ingeruild voor hoge stadsgebouwen. Londen. Ik kijk naar beneden en zie iets verder een pleintje liggen waar het karretje van de ballon staat. Even later voel ik ook hoe we steeds een beetje zakken. Ik grijp Harry's hand terug vast tot we stevig op de grond staan. De meneer opent het deurtje en we bedanken hem eenmaal we eruit zijn. Ondertussen is get al wat donkerder en arm in arm lopen we weg van het pleintje.
"Wat gaan we doen?" Vraag ik nieuwsgierig. Harry haalt zijn schouders op. "Het is al half twaalf." Zucht hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Een probleem?" Vraagt Harry bezorgt. Ik schud snel mijn hoofd. "Nee, de tijd is gewoon voorbij gevlogen." Glimlach ik verwonderd Harry kijkt me blij aan. "Ik ben blij dat je het tof vond." Zegt Harry en voor even sluit ik me weer op in zijn sterke armen. We lopen wat straten door, waarvan ik er nog geen één ken, maar ik vermoed dat Harry zijn weg hier wel zal kennen. En mijn vermoedens ware juist want we komen aan op het plein waar de Londen Eye staat. Maar al van ver zie je dat hij dicht is. "Oh verdekke ik wou samen met jou erin.." Zucht Harry. "Ach er is vast nog wel iets anders dat we kunnen doen?" Vraag ik terwijl ik tegen een boom aanleun. Harry knikt en haalt zijn iPhone te boven. Wat is die van plan? Al snel heb ik het door want een typisch traag liefje dringt tot me door. "Wilt u met me dansen, Mrs. Gomez?" Vraagt Harry terwijl hij een sierlijke beweging maakt met zijn arm en buigt. "Of course." Antwoord ik en neem zijn hand aan en hij drukt een kusje omg de mijne daarna legt hij zijn armen om mijn heup en ik om zijn nek. Zachtjes schuiven we heen en weer. Harry draait me rond en ik leun naar achter als bedoeling dat hij me opvangt maar daar loopt het fout af met als gevolg dat ik op de grond lig en Harry's armen naast m'n hoofd staan en hij zo goed als bovenop mij ligt. We beginnen beiden te lachen.
