-Y E D İ- ~FİNAL~

1.2K 27 3
                                    

Genç kız elindeki halata son kez baktı. Ve acılarına selam gönderdi. 'Ah size ne de çok alışmıştım'  diye geçirdi içinden. Yalnızlığını unutmadı. Ona da selam gönderdi. 'Görüşmemek üzere dostum'

Halatı tavana asıp düğüm yaptı. Sandalyesini düzelterek kafasını halattan geçirdi. Gülümsedi ve 'yanına geliyorum sevgilim,yanına geliyorum' diyerek ayağıyla sandalyeyi yere düşürdü.

...

Genç adam koşarak genç kızın evine gitti. Intihar edecekti. Nasıl bu kadar bencil olabilirdi. Genc adam kendine daha çok kızdı. Hastalığını atlatması için yurt dışına çıkması gerekiyordu. Sevgilisinin yıpranacağını bildiği için böyle bir oyun oynamışlardı. Şimdi o oyunun acısını çekiyordu genç adam.

Genç kızın evine geldiğinde kapıyı yumrukluyordu.
Kapı açılmayınca gözyaşları sicim sicim aktı yanaklarından. Kapıyı bir şekilde kırıp teker teker odalı gezdi. Son odaya geldiğinde genç kızın tavanda asılı olduğunu gördü. Koşup ayaklarından tutarak yukarı kaldırdı. Zor da olsa ipi kafasından çıkarıp yatağa yatırdı genç kızı.

Hiç düşünmeden suni tenefüs yaptı. Bir kaç dakika boyunca devam etti. En sonunda kızın nefes aldığına dair sesi duyunca kahkahalar ile sevgilisine sarıldı.

"E-eray"

"B-burdayım sevgilim,seni bırakmadım. Ölmedim ben,sen de ölmedin. Bak önümüzde bir sürü yaşanacak anlarımız var. Seni seviyorum. Beni bırakmayacağını biliyordum. Sen güçlüsün-"

"E-eray s-su"

"Hemen getiriyorum sevgilim"

Eray su almaya gittiğinde, kız gözlerini kapattı. Uykusu gelmişti. Hem de çok fazla. Uykuya direnemeyip gözlerini kapattı.

Eray odaya girince,Alya' o halde görünce endişelendi ve hemen ambulansı aradı. Evin adresini tarif edince telefonu bir kenara fırlatıp Alya'nın yanına gitti ve nabzını ölçtü. Düşüktü. Nabzı çok düşük atıyordu. Kulağını kalbine koydu ve gözlerini kapattı. Ambulans gelene kadar böyle durabilirdi.

Ambulans gelince genç adam yerinden kalktı ve kızın dudaklarına öpücük kondurdu.

...

Hastahane odasında bekliyordu Eray. Alya uyanacaktı. Yanına yattı. Kokusunu içine çekti iyice. Sanki bir daha koklayamayacakmış gibi.

Bir anda birşey oldu. Makineden sesler gelmeye başladı. Doktor ve hemşireler odaya girip zor da olsa genç adamı dışarı çıkardılar. Genç adam bağırıyordu. 15 dakikadır içerdelerdi.

Eray yere çökmüş ağlıyordu. Ya onu kaybederse Aklından bu düşünceyi sildi. Kapı açılınca Eray gözyaşlarını silip yalpalayarak ayağa kalktı.

Doktor gülümsedi ve 'hastayı kurtardık' dedi. Eray kahkahalar ile hastahaneyi inletti.

İçeri girdiğinde gözleri, yüzü solmuş olan sevgilisini gördü. Olsundu. O öyle bile güzeldi.

Yanına oturup saçlarını okşadı, yanağını okşadı,yüzünün her karesini ezberler gibi baktı saatlerce. Bir buçuk saat sonra Alya gözlerini açtı.

Karşısında Eray'ı görünce gözlerini kocaman açtı. O.. o ölmemiş miydi? Yavaşça oturur pozisyona geçti.

'S-sen ölmemiş miydin?'

'Hayır sevgilim. Sana herşeyi anlatacağım ama yapmamız gerek daha önemli birşey var'

Genç kız kaşlarını çattı. Eray gülümsedi ve Alya'nın dudaklarına kapandı. Alya gülümsedi ve öpüşüne karşılık verdi.

Ah onu ne kadar özlemişti. 5 ay ayrı durmuşlardı. Alya mutluydu. Öldü sandığı sevgilisi,ölmemişti.
Ölmek için gün sayması ve intihar etmesi gerçekleşmemişti. 'Ya ölseydim'diye geçirdi içinden. 'Ya ölseydim de onu bir daha göremeseydim' diye kendine kızdı.

Kafasındaki düşünceleri kenara attı ve güzel anın tadını çıkardı.

~Aslında sonunu kötü bitircektim. Sonra ağladım ve mutlu son ile bitirmek istedim. Sonunu beğenmediyseniz kendi sonunuzu düşünüp öyle hatırlayabilirsiniz.

Intihar hiç birşey geçirmez elinize. Hayatta kalmaya çalışan insanlar var kendinizi önemsemiyorsanız bile sizi seven insanları düşünün.

Kendinize iyi bakın💫💫


SEVSEYDİ GİTMEZDİ!Where stories live. Discover now