☆ Peri Masalı ☆ ( •DÜZENLENİYOR• )

...Fazla Saf...

"biz seninle nabicaz ?"

dedi yumusak bi ses tonuyla.. Onun gözlerine bakip bu kadar yakin olup uzak davranmak kolay degildi.. Gurur vardi ama ben bu sefer savaşicaktim en azindan bi şans bi umuttu !

"nasil ?"

"bilmiyorum.."

Eliyle saclarini kariştirip uzaklaşti benden . ne kadar yakişikli oldugu hakkinda hicbir fikri yoktu eminim..

Yatagin kenarina oturup konusmaya basladi tekrar..

"ben aciktim "

"eee?"

gülmemi bastirip yatagin karşisindaki puf a oturup.. Biraz sinir olabilirdi ha ?

"hani yemek diyorum yapsan ?"

"ben niye yapiyorum mutfak aşagida git yap"

güldü ve devam etti..

"sen hiç Erkegin kalbine giden yol mideden geçer diye bi atasòzü duymadin mi kizim ?"

"yoooo.. İlk defa senden duydum "

gulmemek için dudaklarimi isirirken Karan git gide sinirlenmeye baslamisti..

"yaa kizim ne beceriksiz biseysin sen ya ?"

"olabilir sanane onu benim kocam düşünsun sen ne karişiyon ?"

"bak kizin !"

dedi sinirli bi sekilde yanima gelip .. Elimden tutup agaya kaldirdi..

"sen benimsin... Ve genel de benim olan birşeye kimse karişamaz . alamaz bile.! Dokunamaz ..!"

"ama-"

"asagi mutfaga"

gecmem icin odanin kapisini acti.. Oflayarak asagi inerken oda arkamdan geliyordu...Az once ne demisti o benimsin demişti.. Gercekten birine guvenebilir miydim..Karan benimsin derken birakip gider miydi ? Orasini zamn gòstericekti galiba..

"ne yapicaksin"

"borek acim mi sana boyle citir citir yersin sabaha?"

"olabilir aslinda"

"deli etme insani ya ne boregi bu saatde makarna yaptigima dua et sen "

"yok ya ?"

"begenemedin heralde ?"

"tabi begenemedim nesini begenim be simdi baska birisi olsaydi neler yapmisti"

"git baskalarini cagir o zamn senle mi ugrascam ben be!"

atarli bi sekilde suyu koyup salona gectim.. suyu koymamin tek sebebi benim de acikmiş olmam..Yoksa kesinlikle onun için degil..!

Kendimi fazla kaptiriyordum .. Ya da şöyle demeliyim benim yaşatiklarimi yaşayan bi insan olarak fazla samimiydim.. Boyle olmamaliydi.. Karan yokken daha dgrusu bende varken ama yanimda yokken boyle degildim.. Ne kadar kotu olsa da bencildim kimsenin kararlarina uymazdim hele hele emir verilmesinden hic hoslanmayan kendi halinde bir kizdim..Daha dogrusu kendi depresyonunda olan biriydim..

"Fazla dalma güzelim dipe cekerler"

yanimda olusan agirlik ve hayran birakan o sesini düyunca kafami ona cevirdim.. Belki de tüm bunlar yarin bitecek ti ha ?

Ya da tüm bunlar asla uyanmak istemedigim bir rüyaydi..!

"Senin ailen nerde ?"

diye bi anda agizimdan cikan soruyla gözlerini bana cevirdi.Benim gibi trajetik bi hayati olmadigi en azindan ailesi tarafindan olmadigi kesindi.. Ya da ben oyle görüyordum..