Vamp's Love 1: James Hawker

Chapter 1

"James! Come here!" The girl chuckled.

"Wait for me!"

Agad ko syang hinalikan noong maabutan ko sya—

*Alaram clock Ring's*

Fuck, it's just a dream. A fucking nightmare. Who's that girl?

Madami sya'ng tanong gaya ng kung bakit nya ito napapanaginipan. Sino ang babae'ng yon. Nasaan sila. At isa lang ang sigurado nya. HINDI NYA 'YON MASASAGOT.

Ilang araw narin nyang napapanaginipan 'yon. It's already months actually pero 'yun lang hanggang doon lang. Hindi nya nakikita ang mukha nang babae at hindi nya rin alam kung bakit nya iyon hinahalikan basta ang alam nya lang ay masaya sya'ng kasama ang dalaga'ng hinahalikan nya.

Naputol ang kanyang pag-iisip ng biglang may kumatok sa pinto.

"James! Open this goddamn door or sisirain ko 'tong pinto mo!"

Ang kapatid nya sa ama si Lucian. Ang landi nang ama nya e.

"What?" Malamig nya'ng tanong.

"Father wants to talk to you" Then there's the whooshing sound.

Sumunod agad sya sa kanyang kapatid at nakita nya ang kanya'ng ama na prenteng nakaupo sa pangisahang leather chair.

"Bakit ang tagal mo'ng bumaba?"

Gaya nya ang kanyang ama ay isa rin'g immortal. Hindi tumatanda. Maputi, malakas ang appeal, 6'11 ang height samantalagang sila ng mga kapatid nya ay 6'7 lang. Kaya nya'ng kontrolin ang isa'ng tao. Mortal man o immortal.

"Im just busy" pangangatwiran ko.

"Busy? Yeah. Para hindi mo maramdaman ang presensya ko?"

Hindi ako sumagot.

"By the way, I'm here para sabihin sayo na ikaw ang mag mamanage ng company natin for 5 months. At simula mo na bukas"

Ang kanyang kulang abo'ng mga mata ay wala paring emosyon. Malamig na tila ba kaya kang pagyelohin.

"Yun lang ba ang sasabihin mo?" Sabat ng pinaka bata sa kanilang magkakapatid na si Creg.

Sa kanilan lahat sya ang pinaka walang pakeelam sa mga bagag bagay. Gaya ng kanilang ama ay mayroon ito'ng kulay abo'ng mga mata. Kaya nya'ng sapian ang isang tao/bampira. Sya rin ang pinaka-babaero.

Si Lucian naman ay mayroong kulay bughaw na mga mata mana sa kanyang ina'ng si Cia. Kaya naman nya'ng gawing bato kahit sino.

Ako? Ako si James. May kulay berdeng mata at kaya ko'ng pahintuin ang paghinga nang sino man. Parehas kaming mag-aama na kasing kulay ng papel ang aming mga balat at parehas din kaming lahat na nag-iiba ang kuly ng mata kapag-nagagalit.

"Oo yun lang"  wala paring emosyon ang kukay abo'ng mata ni Kiomas ng tumingin sya kay Creg.

"Umalis ka na, yun lang pala e." Creg smirk.

"Gangan mo ba tratuhin ang iyong ama?"

Hindi na sumagot si Creg at wang sereseremonyang umalis. Sumunod nalang sa kanyang pag alis si Kiomas. San sila pupunta? Wala ako'ng pake.

"ELAINE!"

Nagising ako nang dahil sa pisteng ingay na 'yan.

"Sino ho yan!" Singhal ko. Aba tama lang piste aga-aga.

"Ano'ng sino yan- sino yan?! Yung upa mo nasaan na!"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nung matandang landlord.

"Shit!"

Binuksan ko ang pinto para naman masabi nya na may galang pa ako kahit papano. Tengene!

"Ano nang plano mo?" Nakapamewang na saad ng matanda'ng landlord.

"A... Bukas na po. Wala pa po kasi ako'ng sweldo" Sabay kamot batok.

"1 buwan ka nang hindi nag-babayad nang upa mo ha! Ipapaalala ko lang sayo! 5k! Ang kaylangan mo'ng bayaran!"

Napairap nalang ako sa hangin.

"Oho sige ho. Papasok pa ho ako" walang ganang sagot ko. Narinig ko pa yung lang nyang sinabi.

'Hoy wag mo akong pansasarahan nang pinto ha! Tong batang to.'

Nag-handa muna ako bago pumasok. Kaylangan kagalang galang.

Secretary ka lang lol! Petengeneng utak yan.

Staka narinig ko may pinalit daw sa CEO namin. Anak nya lalaki daw. Pake ko naman?! Sana lang wag ako'ng sisantehin.