Şekil Değiştirici - Percy Jackson

Percy- Özlem

Merhaba bu benim ilk hikayem. PHO ve HOO delisi olduğum için yazmak istedim. Özellikle aşırı Percabeth şipliyorum. Neyse uzatmıyım.

Kapıdan çıkıyordum. Bir kaç gündür haber alamamıştım ondan. Ann'ın evine gitmek için yola çıktım. Aslında iki üç gündür görmüyor ya da konuşmuyordum onla. Ama onun için çok endişeliydim. Çünkü benim her şeyimdi. Ölüm döşeğine geldiğinde çok korkmuştum, onu kaybetmekten korkmuştum. O oracıkta ölseydi ne yapardım? Hayatım biterdi heralde. Durgunlaşırdım. Birbirimize bağlıydık biz. Biri orada ölmek zorunda olsaydı ben ölmek isterdim. Sürekli kötü rüyalar görüyordum zaten. Her zaman görüyordum böyle rüyalar ama bu sanki bir şeyin olucağını işaret ediyordu. Biz melezdik sonuçta. Bu doğamızda var. Ama... bunlar öyle rüya değildi. Onu her gece kaybettiğimi görmek bana acı veriyor. O benim en değerli şeyimdi. Bunları düşünürken Annabeth'in evininin önüne gelmiştim. Kapıyı açık buldum. Direk içeri girdim. O oradaydı. Onu görünce içim rahatlamıştı. Onun en sevdiğim özelliği zekasıydı zaten. Sonuçta o Atena'nın kızıydı. Her şeyi birlikte  yapmıştık. Kronos'u Gaea'yı yenmiştik birlikte. Birlikte tartarus' a düşmüştüm onunla. Annabeth şimdi yemek yapıyordu. Sessizce ona yaklaştım ve ona tam sarılacaken boynunda onun bıçağını hissettim. Bu tam Annabeth' e göre bir şeydi. Onun bu halini özlemiştim. Onu karşımda görünce muzip muzip bir ifadeyle güldüm. Annabeth bana şaşırmış bir ifadeyle bakıyordu.
"Percy...?! Sen burada ne arıyorsun?" Bunu sonra cevaplayacaktım çünkü dudaklarına yapıştım. Ben Annabethsiz hiçbirşeydim. Onun da beni çok özlediğini biliyordum. Öpüşüne karşılık veriyordu Annabeth. Ayrıldığımızda ikimiz de nefes nefeseydik.

"Beni çok meraklandırdın Bilge kızım. Üç gündür sana ulaşmaya çalışıyorum ama cevap alamadım. Neredeydin?"

" Evdeydim aslında. Sadece biraz kafamı toparlamak dinlenmek istedim. Mesela müzik dinledim, kitap okudum... vb. şeyler yaptım. Ta ki sen gelene kadar. Sen benim aklımı başımdan alıyorsun yosun kafa"

Muzip bir ifadeyle güldüm. Ve salona geçtik. Annabeth bu sefer budaklarıma yapıştı. O  her zaman  güzeldi ama bu gün daha güzel görünüyordu gözüne. Annabeth bir anda benden ayrıldı.

"Her seferki gibi aklını başından aldım" dedi. Tabiki de aklımı başımdan almıştı. Sonuçta o benim biricik sevgilimi. Onu görünce her zaman aklım başımdan gidiyordu. Kollarımı beline doladım ve ona sarıldım. Kullağına fısıldadım.

"Beni bir daha bırakma." dedim. Bunu bana Annabeth Gaea'yı yenmeden önce söylemişti. Ben her şeyi unuttuğumda Annabeth'i düşünerek hayatta kalmıştım sonuçta...

İlk bölüm nasıldı??? Bu arada birkaç bölüm sonra macera Rick Riordan Amcamızın kaldığı yerden devam edecek. ( Apollo'nun görevini YÖK sayıyorum)