Elemental Guardian

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝟷

SEUNGRI HIGH SCHOOL OF KOREA

AYESHA

BITBIT ko ang mga tatlong nakabalot na tinapay at tatlong cartoned juice na rin dito sa mga braso ko habang papabalik na sa classroom namin. Utos kasi ito ng mga kaklase ko, they looked down on me as if I'm just a dirty little rat house. I just rolled my eyes from the thought of that.

I heave a sigh saka tiningnan ang daan ko. Medyo nahihirapan parin akong makapagmasid sa hinaharapan ko dahil sa makapal kong itim na wig. The bangs of this wig fully covered my eyes just to cover my eye color, and unfortunately, I forgot to wear contacts earlier.

I wear wig and colored eye contacts for a reason.  I have heterochromia iridis. I have two different eye colors. The right side has golden, while the left side has blue, and I am very insecure of my flaws. My hair also has different color, so I will forever hide this behind this black thick wig.

I just continued to walk, doing my business, which is listening to music nang bigla nalang akong bumahing! Sino ba nag-uusap tungkol sa akin?! Eh hindi naman ako kaganda-gandahan! I really hate sneezing! Pagkatapos ko kasing bumahing ay manggigigil ako ng husto. Para bang gusto kong sumapak, pero bawal. Baka mamamatay lang sila sa sobrang lakas ko. 

Hindi ko na inisip pa 'yong pagbabahing ko at tuluyan ng pumasok sa loob ng classroom namin dahil nasa harapan ko na pala ito. Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko ang tatlong babae na nakatutok lamang sa kani-kanilang mga cellphones. 

Napatitig nalang ako sa kanila nang nakita kong ang kalat kalat nitong itinapon kahit saan ang mga gusot gusot na mga papel sa sahig and look at how they rearranged the chairs and desks that I cleaned and arranged earlier. I even bothered to wake up at 5 am, early in the morning just to clean this classroom. 

Silang tatlo lang talaga ang tumatambay rito. Every freaking lunch time, so no one could see how they treated me. They are currently treating me like a scum. A slave. I personal slave to order around how they pleases.

Ilang segundo ang nakalipas ay napansin na ako nila. Finally, "look at that, she's finally here." Sambit ni Haneul na mataray ang tono nito.

Dayeon rolled her eyes and looked at me, "antagal mo naman, gutom na kami oh!" Galit naman na sabi nito kaya tumigil muna ako sa pwesto ko para patapusin sila sa mga sermon nila. I'm used to this but sometimes, my patience just can't cool down and I have to control my temper or else I'll do something that I'll regret.

"Just come here already, Mun Ari!" That's right. My name is Mun Ari in this unknown place, and I know for sure that I am not supposed to be here.

I just continued to walk towards them at napansin kong papalaglag na itong choco cartoned juice sa mga braso ko kaya kinontrol ko ang juice sa loob ng cartoon at hinayaan itong malaglag saka pinatalsik ko ang mga binti ng mga babaeng ito sa malamig na choco juice galing sa loob ng carton.

Napasigaw naman ang mga OA sa nangyari kaya hindi ko maiwasang kumorba ang labi ko sa napanood ko ngayon. I love seeing this girls get mad. They look hilarous.

"Mun Ari!" Malakas na sigaw ni Dayeon saka hinampas ang balikat ko nang malakas gamit ang palad. Although it doesn't hurt one bit, I just let her. I know my place. 

"What the fuck is wrong with you?!" Sigaw naman ni Haneul sa mukha ko pero yumuko lang ako. Magaling akong magpapanggap at magdrama kaya ginawa ko ito ngayon para makaiwas lamang ng gulo. Kakaiba kasi ako, kaya ayokong makikita nila ang totoong ako.

"Come on girls, ang sticky na sa binti ko ang juice. Mamaya na 'yan." Utos ni Min Ji at sumunod naman ang dalawa sa kanila at lumabas sa classroom para pumunta sa comfort room.

Habang papalakad ang tatlo sa comfort room ay rinig na rinig ko ang pinag-uusapan nila sa labas. "Min Ji, ang impossible naman sa pagtalsik ng juice sa binti natin, hindi ko maiintindihan!"

"It wasn't even open! How did that Mun Ari bitch did that?"

"O-Or... m-may multo sa classroom!" Sabi ni Haneul galing sa labas kaya kumorba ang labi ko sa aliw.

Ibinaba ko ang kamay ko saka kinontrol ang juice sa loob ng karton nito saka mabilis naman itong dumapo sa palad ko. That's right. I am different from this people around here. I can manipulate any type of liquid and summon only water.

I'm no human. Kaya itinuturing ko ang sarili ko na isang creep at iba sa lahat ng mga tao rito. Hindi ako normal. I can kill a person just by adding force to my muscles. I'm brute and strong so I am planning to go somewhere, where I can no longer see normal people.

My name is not Mun Ari. It's a fake name made by my mother. My real name is Ayesha Luna and I came from the world that I see in my dreams and I believe they were my memories.

 Bigla namang sumagi sa mga mata ko ang wallet ni Dayeon at cellphones ng mga ito kaya hindi ko maiwasang isiping gawin ang mas nakakaaliw.

I grinned all alone inside the classroom and looked outside the windows from the hallways. "Ano-ano kaya ang gagawin ko sa lahat ng mga bullies ko?"

I rummaged into Dayeon's bag and found her wallet inside of it. Who the hell leaves their important things unattended? Well, fine by me, cause I needed their money... A big grin crept to my lips as I opened Dayeon's wallet. Kinuha ko ang lahat ng pera sa loob and just clicked my tongue in utter disappointment.

"Sa pagpilit pa nito sa akin noong nakaraang araw na bigyan 'yon ng pera at ito lang ang laman ng wallet niya? Girl doesn't know how to manage her money?" Bumuntong-hininga nalang ako saka itinago sa loob ng bulsa ng coat ng uniform ko ang pera.

Natapos na ako sa pangungupit ng pera sa lahat ng mga bag ng mga ka-klase dito sa loob ng classroom ay ibinilang ko na lahat kung ilan ang mga nakukuha ko nang napatigil nalang ako sa pagbilang dahil may nararamdaman akong presensiya na nanonood sa mga kilos ko ngayon galing sa labas.

A smile crept on my lips as I looked from my shoulder, gazing at the window behind me, he was looking at me from a great distance. Probably 5 kilometers afar. Then I rolled my eyes to the front door... They are like me...

Someone tried to kill me a week ago just like me. I even asked them where they came from but they died from my brute strength.

Bigla nalang sumakit ang mga tenga ko dahil sa isang abilidad ko na hindi ko kontrolado, I can hear them from great distances.

"The sneaky ugly rat is trying to steal all of our money... Enjoy it while this is your last time to breathe the Earthly air, because I'll give you to her..."

How funny it is to have this ability to hear them from here... A wide grin crept across my face...

My escape plan will be very interesting!

ᴀ/ɴ: ᴘʟᴇᴀꜱᴇ ᴄᴏᴍᴍᴇɴᴛ ᴅᴏᴡɴ ʙᴇʟᴏᴡ ᴏꜰ ᴡʜᴀᴛ ʏᴏᴜ ᴛʜɪɴᴋ ᴀʙᴏᴜᴛ ᴛʜɪꜱ ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ!