(nie)poezja

stres

czasem myślę
że muszę być dobra

bez przerwy coś wyżera mnie od środka
z przyjemnością i bez umiaru
nie żałuje ani grama
nie liczy kalorii
zjada kawałek po kawałku

ginę w morzu strachu
zatracam się w cyfrach
zapominając kim byłam przed końcem daty ważności