အခန္းထဲကထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ပိတ္သြားတဲ့တံခါးကိုမွီရင္း တက္ႏိုင္သေလာက္ထိန္းထားခဲ့မိတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္စီးက်ခြင့္ေပးလိုက္မိသည္။ကြၽန္ေတာ္...Hyungနဲ႔ပတ္သက္ရင္မ်က္ရည္လြယ္တက္ေနၿပီထင္တယ္...။
"Jungkook..., သား...ဘာျဖစ္တာလည္း..."
ဘယ္အခ်ိန္အနားေရာက္လာမွန္းမသိလိုက္တဲ့ေဒၚေလးရဲ႕အသံေၾကာင့္ ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္စေတြကိုလက္ဖမိုးနဲ႔အျမန္သုတ္လိုက္ရင္း...
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..."
"ကြၽန္ေတာ္ အခန္းျပန္ေတာ့မယ္...ေဒၚေလး"ေဒၚေလးမ်က္ႏွာေတာင္ေမာ့မၾကည့္မိပါဘဲ အခန္းထဲေျပး၀င္သြားမိသည္။
နာက်င္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြထဲ...ရင္ခုန္သံကိုလ်စ္လွဴ႐ႈခံရျခင္းေတြပါ၀င္ေနတက္တယ္...Hyung။
*************
ေဒၚေလးအေခၚလႊတ္လိုက္တာေၾကာင့္ အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ေတာ့...အိမ္ေအာက္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေဒၚေလးကညစာစားဖို႔ျပင္ဆင္ေပးေနလို႔...။ ဟုတ္သား...အခန္းျပန္ေရာက္ကတည္းကခရီးပန္းလာတဲ့အ႐ွိန္နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ အခုမိုးေတာင္ခ်ဳပ္လို႔ေနၿပီ...။
"Jungkook..."
စားေနရင္းနဲ႔ေဒၚေလးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတခုခုေျပာခ်င္ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္...
"ေျပာစရာ႐ွိလို႔လား...ေဒၚေလး"
"ေဒၚေလးမနက္ျဖန္UKကိုသြားေတာ့မယ္"
ပါးစပ္ထဲလွမ္းလက္စဇြန္းကေလထုထဲမွာတင္ရပ္တန္႔သြားရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ႐ွိေနတဲ့ေဒၚေလးကိုသာၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။
"ခ်က္ခ်င္းႀကီး..."
"အစက ေနာက္တပတ္မွသြားမလို႔စီစဥ္ထားေပမယ့္...အခုသားလည္း႐ွိေနေတာ့ ေစာေစာသြားဖို႔စီစဥ္လိုက္တာ..."
"ၿပီးေတာ့...."
![](https://img.wattpad.com/cover/143200723-288-k210681.jpg)
YOU ARE READING
Invisible || YoonKook
Romance"အေရာင္မဆိုးတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔... ကြၽန္ေတာ္...သူ႔ကိုခ်စ္္တယ္" { Jeon_JungKook x Min_YoonGi }