Ai eshte...

Burg

Qendroja e shtrire dhe e perhumbur...ishte mengjes dhe isha zgjuar heret duke mos bere nje gjum te rehatshem.

Pasi ai u kujdes qe un te shtrihesha dhe te mos smuresha me duke me dhene ilac,e vetmja gje qe me kujtohet ishte silueta e tij e cila po ikte drejt deres dhe asgje tjeter pervec se zi.

Lotet filluan te me rridhnin dhe ndjeva te mbytesha dhe ne ato momente u ngrita...si nje flashback po me kujtohej dita kur u ndava me tim ate dhe mami deri tek ditet e bukura qe kalova me te.

S do ma merrte mendja qe do dashurohesha si nje e fikesuar...sepse s beje dot pa te.

Dera u hap me force dhe drejt saj hyri Helena duke uleritur...

-Kjo I ka bere vrasjet kjo kjo...eshte monster dhe hiqet si e pafajshme.-bertiste s ka me s ka dhe e coroditur drejt meje erdhen dy police te armatosur.

➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰

-Degjo ketu vajze...ben mire te flasesh .-fliste polici i djeshem qe si duket eshte komisari por un qendroja e hutuar duke heshtur...ishte nje vend I erret dhe kisha pranga.

Ky iku Westly...ajo vajza moskokecarse...ajo arrogante ku shkoj pse fshihet pas loteve.

Pse dreqin ndihem e dobet pse???

-Hejjjj me ty po flas.-perplasi doren forte ne tavoline.

-Ohh boll boll...me cmendet te gjithe nuk dua te flas ...jam shum e sigurt qe ai do te me mbroj mua.-thashe por me ze te ulet dhe mu dukwas sikur ju drejtova vetes.

-Ki kujdes...ke nje oficer perpara fol mire.Mos mba shpresa yt shoq ose me sakt njeriu qe ti dashuron tashme ndodhet jashte dhe ceshtjen tende e ka shoku tij.-tha duke buzeqeshur djallezisht.

-Nuk ka ikur jooo...Ai nuk do me lej ketu do te vij te me marri.-bertita por ai u cua duke u ulur afer meje.

Me preku floket dhe po e shikoja e cuditur...

-Je kaq e bukur dhe e pafajshme dhe ta imagjinosh nje djale vrau veten duke lene pas nje leter ne te cilen I shpreh ndjenjat nje vajze dhe i kerkon falje me pak fjale e veret ndergjegja per nje vajze dhe vare veten...Ndersa nje tjeter epo ai dashuron kunaten e cila lere qe s figuron e martuar me te vellain por I ka ndezur nje epsh te madh,sa vret nje vajze nga urrejtja .Do thuash pse un? Vertet ti s je autoria e krimit por te gjitha skenat te cojne tek ty...ka shum sende Te tujat dhe fjale per ty...ndoshta mund ta thoja si vetvrasje por e planifikuar dhe nje vrasje tjeter e nxitur.Duke marre faktin qe mamaja jote ishte vrasese dhe borxhet o zot je mister vertete...harrova ke te fala nga Noli.-tha ndersa mendja ime ishte e mpire.

-Mamiiii im nuk ishte vrasese.-bertita me te madhe.

-Te pakten prano qe je rrugace...ke nje dosje te gjere me vjedhje krime luftra me njerz o zot...njeren e kishe pre pff.-fliste dhe me kujtoheshin gabimet e adoleshences.

-S ka lidhje un kam ndryshuar .-bertita

-Je nje vajze e keqe shum e keqe...dhe ajo cfare dua tani eshte te te ndeshkoj .-tha duke me prekur fytyren dhe shikimi i tij ishte sikur deshte te me ...

E dija e dija qe ketu ka gisht dikush dhe mos gaboj Noli.

Ai hakmerret kundrejt meje.

-Hiqe doren maskara...zhduku.-bertita e pafuqishme por doli me shum si nje pergjerim.

-S do te cojme ne burg...je zonje e rend do te lejm ne nje qeli...dhe ki kujdes naten eshte erresir cfare nuk ndodhe.-iku duke perplasur deren.

➰➰➰➰➰➰➰➰➰

Isha mbledhur e gjitha dhe kisha frike te qaja me ze pasi ne ate vend ku mbizoteronte erresira dhe i ftohti ndeja frike...shum frike.

Kishte ardhur nata dhe askush nuk ishte kujtuar per mua...tanime dhe besimi im iku...

Po qaja me denes dhe ajo c ka ndjeja per veten ishte keqardhje.

Nuk kisha ngrene dhe ndjehesha e pafuqishme...isha e sakatuar si shpirterisht dhe fizikisht.

Para nje ore lutesha per Deivin dhe shikoja cdo gej qe kalonim...e kisha si nje mbeshtetje.

Kur mbylla syte degjova zerin e tij te me thonte:

"Fabricio do te ndihmoj"

Por ku ishte ai...askund.

Ndoshta vertete ka ikur...sa do te doja ti lutesha.

Ai ndoshta me mori inat per keto ndodhi por dreqin s kam faj...pse doja un.

Ajo enderr e keqe qe shikoja shpesh...o zot shpresoja qe ai te ishte mire.

Larg meje...sepse tani e kuptoj per te gjitha te keqijat vuajtja me e madhe eshte te jesh vetem te qash dhe te mos kesh njeri.

Ndihem e dobet dhe e ulet...

➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰

1 Muaj me pas

Kisha rreth dy ore pa folur por mendimet nuk pushonin...

Mesa duket ato 3 dite qe ndenja mbyllur ishin vete ferri per mua...

Ai ferr qe me beri te humbas besimin tek njerezit...sidomos tek ai.

Por zhgenjimi me I madh ishte kur dola...sepse askush s ishte aty per mua.

Vetem 10 minuta kur erdhi Beri qe me gjeti te ulur...

Dhe deri me sot asgje nuk eshte njesoj...s kam as nje lajm nga ai dhe as me interesonte,nese atij si interesohesha.

Ashtu qofte...

-Maceee.-foli Beri duke ardhur drejt meje.

Thjesht I dhashe nje shikim...ndoshta ai s ka faj,te gjithe ceshtjen e ndoqi dhe tashme jam e lire prej tij.Por arsyeja pse ndodhesha tek shtepia tij ishte enigem...me ka thene qe do ma thot Fabricio vete.

-Ber.-thashe dhe ai u ul afer meje me vuri doren ne ball.

-S je shum e nxeht!Hmmm pse rri ulur afer dritares.Shko ne krevat menjehere.-me urdheroi ai por s kisha fuqi sa lotet me ne fund dolen me keq.

-Te lutem Beri...te lutem jam e lodhur.Nuk mohoj qe me ke ndihmuar por me beso jam bere lemsh nje lemsh i vertete.Nuk Po kuptoj cfare Po ndodh s po mundem te arsyetoj...me fol dhe pse dreqin me futen brenda.-thashe dhe ai heshti.

Uli koken dhe pas pak foli

-Ai nuk ka faj me beso...ai te ka mbrojtur deri tani.Je gjall vetem prej tij...ndersa per ceshtjen dikush ka gisht por s me tako mua te flas...duhet te presh dhe 2dite.-thashe dhe durimi mu sos.

Ndjeva nje siklet ne stomak dhe vrapova drejt banjos...kjo sjellje s po me pelqente.

Shpesh po  me ndodhte dhe s deshiroja te ishte ajo qe mendoja.

-O zot Westly ti nuk je mire!!!