~until that moment ft. mainstreet~

part 8

{vanuit Roos}

Nog een half uur en dan mag ik eindelijk naar mijn vader. Ik mag al een half uur eerder uit de les. Niet verwacht komen Luca en Jada nu al het lokaal binnen. 'Roos, ga maar' zegt de leraar tegen me. Ik doe mijn spullen in mijn tas, en Loop met Luca en Jada mee naar de aula. Ik word gebeld. Het is het ziekenhuis.

ik: Hallo met Roos

Dokter: Hallo, Spreek ik met familie van meneer Borsato?

Ik: ja daar spreekt u mee.

Dokter: Het spijt me, maar meneer Borsato is zojuist overleden

Er rollen tranen over mijn wangen.

Ik: oke bedankt doei

ik hand op en staar wat voor me uit terwijl de tranen over mijn wangen rollen. 'wat is er?' vraagt Luca voorzichtig. 'p..pap..papa i..iss...d..d..ddo..ddood..d' stotter ik. Luca en Jada beginnen ook te huilen. Ik krijg een berichtje van Sacha. 'kom maar naar huis lieverds, ik neem aan dat jullie het ook al weten, ik haal Senna wel op x Sacha'. We gaan naar onze kluisjes. Doordat we alle drie een ander niveau doen staan onze kluisjes op verschillende plekken. Ik pak mijn jas uit mijn kluisje. Ik wil weg lopen maar word tegen gehouden door Rein die op me af komt lopen. 'wat is er?' vraagt hij. Ik ontwijk zijn blik. Hij ziet dat er wat is omdat ik nog steeds huil, maar een stuk minder. 'ga weg' zeg ik een beetje boos. 'waarom?' vraagt hij verbaasd. ik twijfel 'ik heb je nodig, maar je wilt gewoon wat leuks met me doen terwijl ik het nu juist nu heel zwaar heb. Mijn vader en moeder zijn godverdomme dood ja, en jij wilt iets leuks doen, flikker toch op man' ik loop boos weg, ik voel dat hij mijn arm nog probeert te pakken, maar hij mist. Ik loop snel door en pak mijn fiets. Na een tijdje komen Luca en Jada er ook aan, en fietsen we samen naar ''huis''.