part 42

391 14 1
                                    

{vanuit Roos}

Ik bel aan bij het huis van Aletha. Ik wacht een tijdje tot dat er iemand open doet. Het is Melanie. 'hee Roos!' zegt ze vrolijk. 'hee, is Aletha ook thuis?' vraag ik. Ze schud haar hoofd. 'Nee sorry, maar kom binnen, ze is er denk ik weer met vijf minuutjes. Ik ga aan tafel zitten. 'wil je wat drinken?'. 'nee bedankt'. Ze komt tegen over me zitten. 'ehm..ja, aletha vertelde laatst over dat je een tweelingzusje heb die je niet kent' ik knik. 'ik moet je wat vertellen. Aletha en ik zijn hier heen verhuisd voor jou. Jij bent mijn dochter, en dus de tweelingzus van Aletha' het is even stil. Ik sla mijn handen voor mijn ogen. Dit kan niet. Echt waar hopelijk maakt ze een grapje. 'Aletha weet dit ook nog niet' er rollen wat tranen over mijn wangen. 'vind je het niet leuk?' vraagt ze voorzichtig. 'OF IK DIT LEUK VIND? NEE NATUURLIJK NIET ZE HEEFT NET VERDOMME MIJN VRIENDJE GEZOEND' ik loop boos naar buiten waar ik Aletha tegen kom. 'Roos, wat doe jij hier?' ik hoor aan haar stem dat ze schrikt. 'rot op' zeg ik kortaf. Ik veeg wat tranen van  mijn wangen en stap op de fiets naar huis.

~until that moment ft. mainstreet~Where stories live. Discover now