I want you

Part 34

• POV Liv •

'Jakie wat doe je?' De schuldige blik van Jake veranderd in een boze blik en al snel kijkt hij naar Lisa. '1. Waar de fack was jij mee bezig?! 2. Niemand noemt mij Jakie!' 'Maar Jake, schatje, weet je nog gisteravond? Toen heb je me gevraagd als vriendin.'
En daar gaat mijn hard. Ik voel 2 handen bij mijn heupen die me optillen en op de stoel neerzetten waar eerst Luc zat. Ik zie Jason en Luc samen de kant van Jake oplopen en gaan aan zijn kant staan. Met zijn 3 lijken ze best sterk. En dit ziet er wel schattig uit. De hele kantine is inmiddels stil geworden maar die stilte word meteen verbroken door de harde lach van Jake

'Kijk Lisa. Gisteravond was een héle grote fout. Als ik dat terug kon draaien had ik het meteen gedaan. Maar helaas kan dat niet. En guess what : jij zou wel de laatste zijn die ik vraag als mijn vriendin.' 'Wat?! Gister avond was top en dat weet jij ook! Maar jij voelt je gewoon schuldig tegenover die lelijke trien Liv. Maar ik weet wel dat je weet dat ik je vriendin ben dus bij mij is je geheim veilig.'

Die meid gaat te ver. Nog voordat Jake een reactie kan geven sta ik op en ga voor de jongens staan. Snel glijd mijn blik over de jongens die mij vragend aankijken.

'Lisa kijk : dat jij zou zielig bent om mij te moeten gebruiken om in contact met Jake te komen is echt erg! Iedereen kan contact met hem hebben. Want ja.. hij houd nou eenmaal van aandacht. Maar dat is nog niet eens het ergste. Het ergste is dat jij wist wat ik van hem vind. Jij wist het. Jij was de gene die mij advies gaf om niks met mijn gevoel te doen. Dat hij toch maar een player is die me zou gebruiken voor 1 nacht. Die woorden braken mijn hard maar ergens wist ik dat je gelijk had. Toen kwam het incident dat hij mij voor schut zette voor de hele school. Ik ben weg gegaan. De hele week zijn er dingen gebeurd die niet iedereen hoeft te weten. Dan ben ik vervolgens terug en lig jij naast hem in bed. Heb jij door hoe zielig je bent. Want waar het op neer komt is dit : als ik er ben maak jij geen kans.'

Het hele verhaal schreeuw ik zowat naar haar behalve bij de laatste zin. Bij de laatste zin zet ik een stap dichterbij en fluister het zowat.
Ik zie alleen maar dat ze me boos aankijkt. Als ik ben uitgepraat draait ze zich boos om en loopt snel weg. Hier sta ik dan. Trots met mijn armen over elkaar haar na te kijken. Dan word ik ineens opgetild door Jason en Luc en hier staan te juichen. Ik lach met hun mee. Als ze me op de grond zetten geef ik ze een stevige knuffel en kijk naar Jake die er best awkward bijstaat. Eerst gaan de jongens naar hem toe en geven ook hem ff een stevige knuffel. Als ze klaar zijn gaan de jongens op tafel zitten en kijken mij met een grijns aan. Ik loop maar Jake toe en geef hem een snelle knuffel. Hij slaag even zijn handen om mij heen maar ik laat hem al snel los. Hij moet ook ff door de pijn die ik heb. Ik zet me weer neer bij de jongens die mij afwachtend aan kijken.

'O my god! Ik heb het! Binnenkort geeft de school een feest toch?' Twijfelend knikken de jongens ja. 'Je moet Emma mee vragen!' Meteen word Luc zijn hoofd rood. 'D-dat durf in niet.' zegt Luc zachtjes. 'En toch ga je het doen!' Zeg in trots
————————-
Song : Attention -> Charlie Puth