Gizli Numara: ÖZEL BÖLÜMLER

Özel Bölüm 10- "Felaket Bir Doğum Günü"

Şarkı: Pera - Sevgilim İyi ki Doğdun

***

Felaket Bir Doğum Günü

"Bu günün anlam ve önemini biliyorsunuz..." diyerek masaya oturdu Sevilay. Masanın çevresini saran herkes, sabahın bu saatinde neden burada toplandıklarını elbette ki biliyordu. Burada eksik olan kişi de, bu günün anlam ve önemini biliyordu yine de bilmemesini umuyorlardı. Ya da umuyorlar mıydı ki?

Sevilay, gözlerinde hınzırca bir parıltıyla oturduğu yerde gerinirken, dümdüz bir ifadeyle masanın etrafındaki arkadaşlarına dikkatle bakındı ve "Bu gün, Egehan'ın doğum günü... Ve ben, hepinizin hatta Egehan'ın bile beklediğinin aksine, ona bu yıl sürpriz hazırlamayacağım çünkü o benden bir sürpriz bekleyecek, ama ben şaşırtmayı severim, bilirsiniz beni... O yüzden, Egehan için oldukça sıradan bir doğum günü hazırladım," dedi.

Gözlerindeki ifadenin aksine yüzünde öyle sıradan, düz bir ifade vardı ki masadaki herkes şaşkınlıkla afallayıp kalakaldı.

Şaşkınlıkla konuşan Emre, "Ne yani? Ortaya aniden çıkan sürpriz balonları, konfetiler, sanki hiçbirimizin haberi yokmuş gibi kafede otururken birden gelen pastalar... Hiçbiri mi yok?" diye sordu.

Sevilay başını iki yana sallarken, "Evet, hiçbiri yok," karşılığını verdi ve derin bir nefes alarak, "Yarım saat sonra size bir konum atacağım, saat üç gibi o konumda olmanızı istiyorum. O yüzden, şimdiden dağılmayın birlikte kalın zaten tatildeyiz yapacak bir işiniz yoktur eminim ki..." dedi ve masada oturan arkadaşlarına baktı.

Sözünü dinleyecek gibi duruyorlardı.

Zeynep oturduğu yerde huzursuzca kıpırdandıktan sonra hemen yanında oturan Reyhan'a dönerek, "Sevilay'ın bir planı olmadığına inanıyor musun?" diye sordu. Reyhan kalkık kaşlarla Zeynep'e baktı ve "Sen bu soruyu inançla mı dile getirdin?" diyerek, sorusuna soruyla karşılık verdi.

İyice kafası karışmış olan Zeynep, dikkatle masadakileri süzen Sevilay'a dikti gözlerini ve tam sorusunu dile getirmek üzereyken Sevilay'la göz göze geldi. Sevilay'ın gözlerindeki ifadeyi görür görmez, aklındaki karışıklık durulmuştu.

Sevilay bu sefer planına kimseyi dahil etmiyordu, Zeynep şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı ve "Reyhan..." dedi, "Sevilay bu sefer..." Reyhan, Zeynep'in konuşmasına izin vermeksizin sözünü böldü.

"Aynen kardeşim, Sevilay bu sefer plana bizi bile dahil etmiyor. Sanırım bizi de şaşırtmak istiyor, kim bilir yine ne geçiyor aklından?"

Reyhan sorusunu dile getirir getirmez kahkahalarla güldü ve "Ben yine de konfetimi hazırlayacağım, Egehan'ın suratına konfeti patlatmadığım bir doğum günü olamaz..." diyerek ayağa kalktı.

Sevilay omuz silkti ve "Konfetisiz doğum günü mü olur zaten? Etrafı biraz kirletmek gerek..." diyerek gülümsedi. Ardından telefonunu eline aldı ve ayakta olan Reyhan'a eşlik edercesine ayağa kalkıp, "Şimdi benim çıkmam gerekiyor, pasta falan alacağım. Size konum attığım yerde görüşürüz," diyerek arkadaşlarına el salladı.

Reyhan, Zeynep ve Emre, arkasını dönmüş giden Sevilay'ın arkasından bakakalmışlardı.

Reyhan ve Zeynep, Sevilay'ın bir şeylerin peşinde olduğunu anlamışlardı fakat üç yıl geçmesine rağmen Sevilay'ın sinsiliklerine alışamamış olan Emre, hâlâ daha hiçbir şeyin farkında olmadan, şaşkınlıkla giden Sevilay'ı izliyordu.

"Ne yani?" diye sordu Emre. "Sevilay... Bu yıl olaysız bir doğum günü mü kutlayacak?"

"Aynen öyle gözüküyor..." karşılığını verdi Reyhan, ve dirseğiyle Zeynep'i dürttü. Emre'nin ağzında bakla ıslanmadığı için Sevilay'ın bir planı olduğundan Emre'ye bahsetmeyeceklerdi.