Ah Minik Elli AhMine Kul
-Papatyalar uyanmış mı?
Bakalım anne…
-Bakalım kızım hadi üstümüzü giyelim
-Pembe ışıklı ayakkabılarımı giymek istiyorum
-Olur, bende spor ayakkabılarımı giyerim
Daha rahat yürürüz
-Köprüden geçerken elini tutmasam olur mu?
-Kuralları biliyorsun önümde ve arkamda kalmadan yanımda yürüyeceksin
-Tamam anneciğim. Peki sağ sol diye yürüyelim mi?
-Yürürüz kızım, hem erik ağaçlarına da bakarız
Bakalım minik erikleri bu sefer görebilecek misin?
-Benim gözlerim süper, her şeyi görebilirim.
Yüzünde kocaman bir gülümseme, boynuma sarılıyor,
İşte bu kadar kolay minik yüreğini sevindirmek yavrumun…
İçimdeki küçük kızı uyandırdı bu söz taneleri.
“Papatyalar uyanmış mı? Bakalım anne…”
Göğsüme kocaman bir yumru oturdu
Gözlerim doldu dolacak
Derin bir nefes alıp gidin diyorum gözyaşlarıma
O gülerken ben ağlayamam ki?
Kocaman bir adam vardı
Fındık bahçesinde uyuyor şimdi
Annemin pamuk elleri hala üzerinde
Mekanını süslüyor gül ve papatyalarla…
Söylesene anne…!
Papatyalar uyandığında, babamda uyanacak mı ?
YOU ARE READING
Yazdığım En Uzun Şiir Sanaymış Meğer
Poetrygülüşüne yazdıklarımı sorma bana söylesem şiir yakmasam kitap olurdu. oylayıp yorum yaparsanız sevinirim ?
