2| Mezarlık

9.8K 455 285
                                    

Keyifli okumalar♡♡











Uykumu bölen lanet alarma küfredip zorla da olsa yatağımdan ayrılabilmiştim. Dünkü olanlar hala aklımdan çıkmıyordu. O adam nasıl olurda hoca çıkar ya hemde benim hocam! Kesin yıl boyunca benimle uğraşacaktı. Resmen bile bile gözüne batmıştım. Mezun olmama bi sene varken bütün olaylar beni buluyordu. Sanki inatla mezun olmamı istemiyordu hayat. Daha fazla düşünmemeye karar verip aşağı kahvaltı yapmaya inmiştim. Evde tek başına yaşıyordum. Babam yurtdışında çalışıyordu annemse, annemi 10 sene önce kaybetmiştim. Küçük yaşta kaybettiğim için çokta üzülemiyordum. Hatırlamıyordum çünkü. Dolabın önüne gelip yiyecekleri çıkarıp hazırlamaya başladım. Allahtan babam çok ıyi bi insandı. Herşeyimi elinden geldiğince karşılıyordu. Ne kadar yanımda olmasada kalbimde varlığını hissettiriyordu. Kahvaltımı yapıp üstümü giyineceğim sırada dışarıya bakma gereksinimi duymuştum. Dünkü gibi ıslanmak istemiyordum. Neyseki bugün hava düne inat ışıl ışıl parlıyordu. Üstüme bi tişört giyip kendimi dışarı attığımda geç kaldığımı düşünüp saate baktığımda daha 8 olduğunu görünce derin bi nefes alıp yürümeye karar vermiştim. Nede olsa hava da güzeldi. Yavaş yavaş yürümeye başladığımda baharın geldiğini tam olarak anlamıştım. Heryer yemyeşildi. Taze havayı içime çekerek yürümeye devam etmiştim. Okula gittiğimde aniden dün aklıma gelince bütün havam kaçmıştı. Onunla karşılaşmamam lazımdı. Hemen etrafı kontrol edip hızlı adımlarla sınıfa girmiştim. Sırama bi hışım oturduktan sonra aklıma gelen şeyle derin bi nefes vermiştim. O adam bizim dersimize girecekti nereye kaçıyorum acaba!. Telefonumu alıp onunla oyalamaya başladığım sırada kapı açılmış tamda sabah sabah görmek istemediğim beden sınıfa girmişti.

"Günaydın arkadaşlar "

Büyük gülümsemesiyle bizi selamladığında görünen tavşan dişleri  bütün sınıfın ona salak gibi bakmasını sağlamıştı. Tamam yakışıklı olabilir ama bu adama mal gibi bakmanızı gerektirmiyor dimi. Herkes günaydın dediğinde beni görmemesi için sıraya ıyice sindiğimde gözleri tüm sınıfı turlamış bende durmuştu. Anında gözlerimi yere indirdiğimde ne yaptığını merak ediyordum ama muhtemelen hala baktığı için bi süre bir şey arar numarası yapıp çantamı karıştırmıştım.

" Evet arkadaşlar sizinle ilk dersim olduğu için sizi tanımak adına bu dersi işlemiyorum. Ben Jeon Jungkook . Yeni fizik hocanızım. Yaşım size yakın diye saygısızlık yapamazsınız bunu şimdiden söyleyeyim. Sonuçta 2   3  yaşta olsa sizden büyüğüm ve saygılı olmak zorundasınız dimi." Dediklerini ful bana dönerek dediği için dün aklıma gelmişti. Resmen bana inat söylüyordu ve bu şu an benim çıldırmama sebep oluyordu. Tamam biraz saygısız davranmış olabilirim ama sonuçta öğretmen olduğunu bilmiyordum üstelik benimle yaşıt gibi bi hali vardı. 

 " Şimdi herkes sırayla kendini tanıtsın." Dediğinde herkes kendini tanıtmış sınıfın geneli ağzına düşmüştü. Sıra bana geldiğinde hızlıca kalkmış biran önce bitmesi için hemen kendimi tanıtmıştım. Gerçi beni tanıyordu ama yinede sınıfta ki kimse bunu bilmediği için mecbur kalkmak zorunda kalmıştım.

" Kim Taehyung "

Şaşkın gözlerle bana bakmaya başladığında niye öyle baktığını anlamamıştım.

" Bu kadar mı?"

E ne olacaktı ki hayatımı mı anlatayım? Yediğim yemeği giydiğim şortun markasını da tanıtayım sana istersen!

" Evet bu kadar"

" Senin yaşın falan yok mu? Yada nerde yaşıyorsun, hobin falan?"

Sanane hobimden ya! Sinirlenmemek için derin bi nefes alıp konuşmaya başladım.

TEACHER / VKOOKWhere stories live. Discover now