ซอกจินสั่งให้ลูกน้องไปเอาอาหารที่จะใช้ทำมาจากล็อบบี้รีสอร์ท เนื่องจากเกาะนี่เป็นเกาะส่วนตัวมันจึงไม่มีพวกตลาดหรือถนนคนเดินเหมือนเกาะทั่วไป คนที่มาพักที่นี่คือต้องการที่จะพักผ่อนจริงๆ อาหารที่ล็อบบี้จะมีเรือมาส่งจากฝั่งทุกๆ 3-4 วันแล้วแต่จำนวนลูกค้า
ร่างเล็กที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำเดินเช็ดผมเปียกๆออกมาในสภาพเสื้อตัวใหญ่ของเขานั่นแหละ แต่เย็นนี้ให้ใส่กางเกงขายาวแล้ว เพราะถ้านั่งกันดึกเกินไปยุงจะกัดเอาน่ะสิ
ซอกจินเปลี่ยนเข้าไปอาบน้ำบ้าง แทฮยองจึงมานั่งรออยู่ที่ม้านั่งหน้าบ้าน ตอนนี่เพิ่งจะสี่โมงนิดๆเอง ฟ้ายังสว่างอยู่เลย จะว่าไปเมื่อกี้ก็เล่นน้ำกันแค่นิดเดียวเอง แต่ทำไมรู้สึกมันเพลียจัง ทะเลสูบแรงกันไปหมดเลย
ไม่นานเกินรอซอกจินออกมาสั่งให้ลูกน้องก่อไฟให้ ระหว่างรอก็ไปช่วยตัวเล็กเอาเนื้อเสียบไม้สำหรับบาร์บีคิวที่นั่งทำอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
"กินเบียร์มั้ยเราอ่ะ?" ซอกจินถาม
"ไม่ครับ"
"ไม่กินแล้วไปทำงานที่ร้านได้ไง?"
"ก็ไปทำงานไม่ได้ไปกินเหล้าซะหน่อยนี่ฮะ" แทฮยองว่า
"ไม่มีลูกค้าให้กินบ้างหรือไง?"
"ไม่หรอกฮะ"
"จริงเหรอ?" ร่างสูงแปลกใจ "งั้นก็ไม่เคยกินเลยน่ะสิ?"
"ก็ไม่เชิงนะฮะ เคยลองกับเพื่อนตอนกำลังเรียนอยู่ แต่ว่ารสมันแปลกๆ ก็เลยไม่กินอีก" ร่างเล็กว่ายิ้มๆ เมื่อนึกถึงสมัยตอนม.4
"งั้นวันนี้นายกินน้ำอัดลมไปก็แล้วกัน"