19.Bölüm SENSİZ OLMAAZ

2.5K 73 2
                                    

Zeynep: Günaydın aşkım

Kerem: Bebeğ-im ağrım var hemşireye seslenebilirmisin?

Zeynep: Tam-am ç-çok acıyor mu?

Kerem: Heyecanlanma yok birşey,sadece hemşireye seslen

Hemşireye seslenip geliyorum, yaraya bakıyor sonrada Kerem'e serum takıyor, ve gidiyor

Zeynep: Hemşire ağrı kesici taktı, bak iyisin demi?

Kerem: İyiyim aşkım korkma, gel bi öp daha iyi oluyim

Zeynep: Pisliksin!

Deyip, o ölümsüz dudaklarına upuzun bir öpücük konduruyorum, daha sonra yanına uzanıyorum.

Zeynep: Aşkım, bana en başından anlatsana herşeyi

Kerem: Herşeyi?

Zeynep: Hani, otobüste karşılaştık sonra sen bana ne ara aşık oldun? Evlenmeye karar verdin falan?

Kerem: Şimdi, o gün babam arabamı aldığı için-

Zeynep: Neden aldı arabanı?

Kerem: Ya ben şimdi senden önce biraz değişiktim, yani biliyorsun kızlar falan haber olunca babam arabamı almakla cezalandırıyordu

Zeynep: Bana bak seni öldürürüm!

Kerem: Ama senden önce Zeynep'im

Zeynep: Tamam hadi devam et

Kerem: Arabamı aldığı için Dolmuşa binmek zorunda kaldım, neyse sonra sen geldin yanıma oturdun, böyle saçların falan ıslaktı

O anlattıkça ben kafamda hayal edip, gülümsüyorum

Kerem: Her neyse dedim, bu kız benim olmalı, yani diğerleri gibi bana yüz verirsin sandım, ama öyle olmadı, sonra baktım ki bizim şirkete giriyorsun, dedim Kerem bu sefer şansın döndü.

Zeynep: Pislik!

Deyip karnına vuruyorum , kahkaha atıyor ve devam ediyor

Kerem: Sonra söyledim benim sekretere, dedi o Zeynep babanın yardımcısı, Vaouvvv dedim güzelmiş.

Evinin adresini aldım, izledim falan seni, belkide beni sana çeken, beni reddeden ilk kız olmandı.

Zeynep: Napıyım sende çok ukalaydın!

Kerem: Herneyse sonra alkollu yakalandım arabayla uyuşturucu sandılar, kan testi yaptırdım öylelikle hastalığım ortaya çıktı, dedim kendi kendime MADEM ÖLCEN KEREM, İLK DEFA HAYATINDA BİRİNİ SEVDİN ÖLMEDEN EVLEN ONLA sonra sana oyun oynamak zorunda kaldım, sonra babanı buldum söyledim falan gerisini biliyorsun bebeğim.

Zeynep: Sen Aşksın!

Kerem: Sen de hayatsın!

2 ay sonra

Eşyalarımızı topluyoruz, Kerem hastaneye ücreti ödüyor, sonunda çıkıyoruz burdan, arabaya biniyoruz, evimize geliyoruz, kapıdan girer girmez Kerem beni kucağına alıyor-Kerem tamamen iyileşti bu arada- Ve dudaklarıma yapışıyor, dudaklarımı Kerem'in vakumundan kurtarıp.

Zeynep: Aşkım, regl'ım

Kerem: Ya bu haksızlık!

Kocaman bir kahkaha atıp, kucağından iniyorum,

Kerem: Ne zaman biter?

Zeynep: Valla zaten 4 gün oldu, tahminimce yarın biter

Kerem: Ama sevişebiliriz ki

MECBURİYETTEN AŞK DOĞAR MI?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin